Systemowa znieczulica, czyli dlaczego nie można odwiedzać chorych w szpitalach

Nie jest łatwo pisać o znieczulicy w kontekście instytucji, która w założeniu powinna być jak najdalej od tego typu skojarzeń. Jak wszyscy doskonale wiemy od 1,5 roku świat stanął na głowie z powodu pandemii koronawirusa. Wywróciło się wiele dziedzin gospodarki, straty ponosimy również w kontekście życia społecznego. Praca zdalna, nauka zdalna, ograniczenie kontaktów międzyludzkich - to tylko niektóre ze zmian, jakie zaszły i zachodzą w społeczeństwach.

Od pół roku trwa intensywna akcja szczepień, która w założeniu ma przywrócić, jak to pięknie się nazywa, normalność. Powoli otwierane są więc kolejne dziedziny życia. Możemy chodzić do galerii, od soboty również do kin, teatrów, filharmonii itp. Jest tylko jedna instytucja, która uparcie tkwi w zamknięciu, a w swoim założeniu powinna służyć człowiekowi. To szpitale. Dalej są twierdzą nie do zdobycia przede wszystkim dla rodzin pacjentów. Nie ma odwiedzin. I nie mówię tutaj o oddziałach covidowych. Bo to, że tam nie wolno wchodzić, jest jakby poza wszelką dyskusją. Mówię o osobach, które trafiają chociażby na oddział neurologiczny. Po udarach, gdzie kontakt z bliską osobą jest niezwykle istotny dla poprawy samopoczucia i powolnym przywracaniu chorego do zdrowia.

Przecież od zawsze specjaliści mówią, że taki kontakt potrafi zdziałać cuda. Dotyk, głos, sama, wyczuwalna nawet przez nieprzytomnych, obecność bliskiej osoby jest dla chorego bardzo ważna. Dlaczego więc w szpitalach nie można odwiedzać chorych będąc podwójnie zaszczepionym i mając ujemny test na koronawirusa? Bo taką decyzję podjął dyrektor - słyszy się w odpowiedzi. Mam wrażenie, że niestety dobro pacjenta w tych decyzjach nie jest na pierwszym miejscu. Na pierwszym miejscu jest wygoda. Bo rodzina pacjenta się nie kręci po oddziale, nie pyta itp. Przecież nic by się nie stało, gdyby wyznaczona z rodziny podwójnie zaszczepiona osoba z ujemnym testem na koronawirusa siedziała przy łóżku pacjenta. Korzyści byłyby na pewno olbrzymie, ale kogo to obchodzi?