[break]
Następnego dnia po tej pouczającej rozmowie rozkręciła się afera i słowo „skandal” odmieniano już przez wszystkie przypadki. Bo tak już jest, że to, czy coś jest skandalem, czy skandalem nie jest to kwestia opinii i nie da się tego zadekretować.
Strasznie wiele w całym tym sporze zwykłej przesady. I to po obu stronach. Przesadził, moim zdaniem, Piotr Całbecki grożąc odebraniem dotacji festiwalowi. Gdyby wyraził oburzenie tym przedstawieniem - OK, każdy ma prawo do oceny. Gdyby oświadczył, że ten rodzaj scenicznego szoku mu nie odpowiada - w porządku. Ale grożenie cofnięciem dotacji to gruba przesada i polityczny błąd.
Tak jak przesadna była akcja Całbeckiego, tak przesadna jest reakcja, którą wywołał. Wdzięcznym przykładem jest tu oświadczenie zastępcy dyrektora bydgoskiego Teatru Polskiego, Bartosza Frąckowiaka, który uznał to „za najbrutalniejszą formę cenzury ekonomicznej i najbardziej arogancką groźbę skierowaną wobec instytucji publicznej od 1989 roku. Bez precedensu, nigdy urzędnik takiego szczebla nie pozwolił sobie na taki komentarz”. Bez precedensu? Tu bym polemizował, przywołując choćby całkiem niedawne przecież naciski ministra kultury na Teatr Polski we Wrocławiu. I może przypomniałbym, że ta zapowiedź skasowania dotacji to prztyczek np. w porównaniu z udręką Doroty Nieznalskiej, ciąganej latami po sądach.
Zupełnie już dziwaczna jest druga część tego oświadczenia, w której wicedyrektor uznał, że marszałek „zniesławił najwybitniejszych twórców europejskiego i polskiego teatru i tańca oraz kuratorów Festiwalu” dodając do tego listę ponad 170 nazwisk - z własnym włącznie.
Marcin Kowalski, publicysta „Gazety Wyborczej”, z którym często się nie zgadzam, ale czytam zawsze uważnie, w swym pełnym pasji felietonie zarzucił politykom krytykującym spektakl, że dokonują „gwałtu na sztuce”, a „sztuka musi być wolna”. Ta figura retoryczna z przemocą wobec sztuki brzmi dobrze. Ale idąc tym tropem może warto zastanowić się nad przemocą w innym kontekście. Jeśli uznamy, że twórca mocą jedynie swej arbitralnej decyzji ma prawo do absolutnie niczym nieograniczonego operowania wszelkimi symbolami, to czy nie ma w tym rodzaju przemocy wobec tych, dla których niektóre symbole mają szczególne znaczenie, i którzy mają prawo do ochrony swej wrażliwości?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
