<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/oberlan_malgorzata.jpg" >Oto jest pytanie. Staje przed nim właśnie Wojciech Pronobis, siedemdziesięciolatek od dwóch dekad szefujący SM „Na Skarpie”.
Daleka jestem od ageizmu, czyli dyskryminowania ludzi ze względu na wiek. Zresztą, o czym tu mowa, skoro rząd każe nam pracować do 67. roku życia. Pan prezes raptem przekracza tę granicę o trzy lata. Jeśli ktoś ma siły i chęć, niechaj pracuje, jak długo się da. Ku chwale własnej i, w tym przypadku, spółdzielni.<!** reklama>
Bliska natomiast jestem oczekiwaniu radnego Zbigniewa Ernesta, tyczącemu ujawnienia prezesowskich zarobków. Skoro budzą tyle wątpliwości, to najlepiej byłoby je rozwiać. Jeżeli prezes spółdzielni sam nie odczuwa takiej potrzeby, to mogą mu o tym przypomnieć spółdzielcy. Mogą konsekwentnie dopytywać, wręcz naciskać. W końcu, nie jest spółdzielnia prywatną firemką handlującą pietruchą, ale zrzeszeniem osób w konkretnym celu. Najwyższym jej organem jest walne zgromadzenie członków. Zarząd jest od tego, by spółdzielnię reprezentował na zewnątrz. A rada nadzorcza - by go kontrolowała. To tak gwoli przypomnienia, bo niektórzy wciąż o tym zapominają.
Ale - ad rem. Ileż to satysfakcji z wyłożenia kart na stół mógłby mieć prezes Pronobis. Scena, dajmy na to, taka. Ukazuje się kolejne wydanie spółdzielczego organu prasowego „Widok ze Skarpy”, a w nim - PIT pana prezesa za ubiegły rok. Czarno na białym wynika z niego, że miesięcznie zarabia, jako rzekł, 11 tys. zł brutto. Klaszczą zwolennicy, krzywią się krytycy. Radny Zbigniew Ernest spuszcza nos na kwintę.
Panie Prezesie, czyż to nie kuszący scenariusz?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
