<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/nadolski_tadeusz.jpg" >Klęska (czy może tylko porażka?) polskich żużlowców w tegorocznych rozgrywkach Drużynowego Pucharu Świata musi skłonić wszystkich zainteresowanych speedwayem do kilku refleksji. Tłumaczenie, że w półfinale i barażu nie mogli wystartować wszyscy nasi najlepsi, nie trzyma się kupy, bo przecież ten sport najpopularniejszy jest nad Wisłą, uprawia go najwięcej zawodników i tu wypłaca się najwyższe pensje.
Dlaczego zatem, gdy jeden czy drugi zawodnik nie może pojechać, w ich miejsce nie czeka kolejka chętnych reprezentujących zbliżony poziom? Pytanie z rzędu retorycznych.
<!** reklama>W ogóle obserwując zmagania żużlowców - nie ma w tym nic odkrywczego - odnosi się wrażenie, że coraz bardziej duszą się we własnym sosie. O najwyższe trofea walczy cztery-pięć reprezentacji w stawce dziewięciu zespołów (w sumie do rywalizacji przystępuje 15 ekip). Z całego świata.
W zawodach indywidualnych wielkie gwiazdy dominujące w ostatnich latach dobiegają lub nawet przekraczają już czterdziestkę, jak choćby nasz Tomasz Gollob czy aktualny mistrz świata Greg Hancock. Jaka więc przyszłość rysuje się przed tą dyscypliną, skoro młodych, głodnych sukcesów jest jak na lekarstwo?
Bo przecież z liczących się w światowej stawce cyklu Grand Prix jeźdźców Emil Sajfutdinow skończy w tym roku 23 lata, a Chris Holder - 25. Próbuje się poszerzyć geografię żużla poza Europę. W tym roku pierwszy turniej GP odbył się w Nowej Zelandii, a więc kraju, który w przeszłości miał mistrzów świata. Niewielkie grupki ścigają się na owalnym torze w RPA i Argentynie. Ale czy to wystarczy?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
