Hanna Szymańska nagrodzona przez marszałka województwa

- W ubiegłym tygodniu otrzymała Pani jako jedna z nielicznych osób w województwie Stalowego Anioła przyznawanego przez Departament Spraw Społecznych przy Urzędzie Marszałkowski w Toruniu. To nagroda przyznawana juz po raz siódmy osobom, które wyróżniają się w pracy społecznej.

- Było to dla mnie ogromne zaskoczenie i było mi bardzo miło bo nikt mi nie mówił, że zostałam zgłoszona do tej nagrody. Bardzo się cieszę. Moja nagroda była indywidualna, ale były też nagrody zbiorowe. Nagrodę, którą otrzymała w wysokości 3,5 tysiąca przeznaczyłam już na działalność towarzystwa. Jestem emerytką, mam dużo czasu więc mogę go poświęcać innym, bo nie wyobrażam sobie siedzenia w domu.

- Od wielu lat pomaga Pani nie tylko bezdomnym ale także dzieciom z ubogich rodzin. Pamiętam spotkania na Strzemięcinie w Waszej siedzibie.

- Na Strzemięcinie prowadziliśmy w ramach Klubu Integracji Społecznej zajęcia z dziećmi, a ale to był za duży obiekt i już z niego zrezygnowaliśmy. Tam były zajęcia z dziećmi, zawsze były też dla nich darmowe posiłki, prowadziliśmy świetlice i półkolonie. Teraz nasze towarzystwo organizuje zajęcia świetlicowe i półkolonie w świetlicach prowadzony przez Centrum Profilaktyki i Terapii.

- Praca z bezdomnymi mężczyznami w schronisku prowadzonym jest trudna i nie zawsze przyjemna.

- To prawda. Pensjonariusze nasi są tacy jacy są. Mamy obecnie na stałe w schronisku 90 bezdomnych mężczyzn. Oprócz tego prowadzimy noclegownię i ogrzewalnię. Jest od kilku dni chłodno więc są one teraz pełne. Ogrzewalnia została zrobiona niedawno dla tych, którzy są po wpływem alkoholu i nie mogą wejść do noclegowni, bo takie są zasady. Żeby nie zamarzli siedzą w ciepłym miejscu i mogą liczyć na posiłek. Jest też łaźnia ogólnodostępna trzy razy w tygodniu, dla tych ludzi, którzy śpią na dworcach, na klatkach schodowych. Czasami są siłą rozbierani a odzież jest palona. To ciężka praca i podziwiam naszych pracowników, którzy muszą zajmować się tymi bezdomnymi.

- Czasami bezdomni umierają i sprawa pochówku też jest zadaniem towarzystwa.

- Staramy się skontaktować z rodziną. Dwa tygodnie temu zmarł nasz bezdomny, a syn jego z Wąbrzeźna chciał tylko znać datę pogrzebu, nie chciał się zająć ojcem. Został on pochowany na cmentarzu komunalnym w Grudziądzu. Różnie to bywa z pieniędzmi, ale zawsze staramy się, by godnie pochować każdego bezdomnego czy naszego pensjonariusza.

- Towarzystwo to nie tylko pomoc bezdomnym, ale także opieka nad biednymi rodzinami i przygotowywanie paczek.

- Przystępujemy do przetargu na przygotowanie paczek świątecznych. Właśnie przygotowujemy 550 paczek, które będziemy wydawać na początku grudnia w naszym magazynie. Mamy listę osób najbiedniejszych z Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. Niestety czasami rodzice próbują paczkę otrzymaną sprzedać, staramy się więc by dzieci przychodziły z rodzicami, bo jak już zobaczą słodycze to rodzice nie będą mogli im tego zabrać. Robimy też wigilię na 500 osób w bursie szkolnej. Smutne jest to że trzecie pokolenie korzysta z naszej wigilii. Przyjeżdża matka z córką i dzieckiem w wózku. To jest przerażające, że tym ludziom nie chce się w domu przygotować skromnej wigilii, bo nie wierzę, że nawet z tych produktów które my im dajemy w paczkach nie można przygotować kolacji. Taka jest już mentalność tych ludzi.

- Oprócz pracy w Towarzystwie jest zaangażowana Pani także w innych organizacjach.

- Udzielam się od prawie 20 lat w Rotary Club, w Akcji Katolickiej i Banku Żywności. Kiedyś, gdy jeszcze pracowałam zawodowo pomyślałam, że trzeba coś robić jak pójdzie się na emeryturę i tak to już mi zostało z czego się bardzo cieszę.