Ile Polaka powinno być w Polaku

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >Kara za faul taktyczny - tak Jan Tomaszewski skomentował swoje karne zawieszenie w prawach członka klubu parlamentarnego PiS za słynną już deklarację, że Polakom na Euro 2012 kibicować nie będzie, bo grają tam elementy obce narodowościowo. Stuprocentowo polski super bramkarz ma także pretensje do jednego futbolisty, tym razem etnicznie czystego, że ma brudną plamę na sumieniu i jest na bakier z prawem. Tomaszewski karę przyjmuje, ale zdania nie zmienia. Twardy jest. Kiedyś zatrzymał Anglię, a teraz wytrzymał krytykę swego partyjnego prezesa.

<!** reklama>Rzecz cała dotyczy sportu, ale dotyka wielkiej dyskusji o tym, ile powinno być Polaka w Polaku i jakie w tej materii winny obowiązywać limity.

Pytanie w kraju nad Wisłą nie od parady, bo i frapujących przykładów niemało by się znalazło. Kto stworzył pierwszy, pomnikowy słownik języka polskiego? Samuel Linde - toruńczyk, ale Szwed z pochodzenia. Najsłynniejszym polskim malarzem historycznym był Jan Matejko, nie dość, że małego wzrostu to jeszcze syn Czecha i Niemki, dzielny polski generał Józef Bem bił się za Węgry, a został Turkiem, a na dodatek w głowach jeszcze nam miesza największy nasz wieszcz z tym jego „Litwo, ojczyzno moja”. A to tylko przykłady pierwsze z brzegu.

Jak widać, wszystko to bardzo pokomplikowane. Najprościej więc przyjąć, że Polakiem jest ten, kto chce nim być i jest mu z tą polskością dobrze. Bez znaczenia, w jakim języku mówili babcia z dziadkiem, jakie godła widnieją na metrykach i czy „w Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie” wypowiada się jednym tchem, czy też może nie wypowiada się wcale. Umiejętność zdobywania goli nie jest tu najważniejsza. Aczkolwiek może się okazać bardzo przydatna.