Juka w ogrodzie przekwitła? Sprawdź, co z nią teraz trzeba zrobić. Radzimy też, jak samemu rozmnożyć te piękne rośliny

Urodę juki karolińskiej możemy podziwiać tylko wtedy, gdy zapewnimy roślinie odpowiednie warunki i właściwie o nią zadbamy, bo choć nie jest trudna w uprawie, ma swoje dość szczególne wymagania.

Juka karolińska to roślina pochodząca z półpustynnych rejonów Ameryki Północnej, dlatego kocha słońce i preferuje lekkie, przepuszczalne, średnio żyzne, umiarkowanie wilgotne podłoże, najlepiej o zasadowym odczynie pH. Nie będzie tolerować cienia, a nawet półcienia i nie poradzi sobie na glebach ciężkich, zimnych, mokrych i zlewnych. W takich warunkach nie tylko nie zakwitnie, ale może też chorować, a nawet całkiem obumrzeć. Dlatego szczególnie starannie należy wybrać dla niej w odpowiednie stanowisko.

Trzeba też pamiętać, że choć roślina jest dostatecznie mrozoodporna, nie znosi zamakania, które jest dla niej szczególnie groźne zimą. Nie lubi także śniegu, zalegającego między jej liśćmi (może to prowadzić do zagniwania liści lub rozwoju chorób grzybowych). Z tego powodu późną jesienią rozetę liściową juki ogrodowej dobrze jest lekko obwiązać sznurkiem, aby śnieg nie gromadził się w jej wnętrzu. Sznurek zdejmuje się z roślin wiosną, delikatnie usuwając przy okazji wszystkie obsuszone, obumarłe, uszkodzone lub przemarznięte liście, które mogłyby nie tylko szpecić roślinę, ale też przyczynić się do rozwoju chorób grzybowych.

Podpowiadamy też: Jak zadbać o lilie, które już przekwitły? Czy trzeba je ściąć lub wykopać? Sprawdź!

Juka karolińska ma dość szczególny cykl rozwojowy. W pierwszym roku uprawy rozwija dużą rozetę zielonych liści, a dopiero po 2-3 latach wydaje bardzo okazały, wzniesiony, gęsty kwiatostan. Złożony jest on z wielu dużych, dzwonkowatych, kremowobiałych, zwisających do dołu kwiatów.

Kwiatostan juki zaczyna się tworzyć na w połowie wzniesionego, nagiego, sztywnego pędu, dlatego gdy pojawia się w ogrodzie, nie ma sobie równych i choć nie wydziela zniewalającego zapachu, wygląda tak okazale, że trudno jest przejść obok niego obojętnie.

Polecamy: Kwiaty juki ogrodowej są jadalne! Sprawdź, jak je przygotować i co z nich można zrobić

Gdy roślina przekwita, rozeta mateczna zwykle zamiera, wydając jednak wcześniej potomstwo w postaci młodych rozet bocznych, wyrastających z korzenia lub rzadziej u podstawy kępy liściowej. Po przekwitnieniu okazały kwiatostan juki traci urodę, zamiera i staje się nieatrakcyjny. Dlatego należy go usunąć (razem z obumarłymi liśćmi), wycinając jak najniżej przy ziemi. Trzeba jednak użyć do tego celu mocnych, ostrych narzędzi (np. solidnego sekatora, a nawet piłki), ponieważ pęd kwiatostanowy u podstawy jest bardzo sztywny, mocny i gruby.

Podczas przeprowadzania zabiegu, należy też uważać, aby nie uszkodzić liści juki, a w szczególności młodych rozetek potomnych, które utworzyły się wokół rozety głównej, gdyż to właśnie z nich w przyszłości rozwiną się piękne kwiaty.

Sprawdź: Jak rozmnożyć lawendę latem? W ten sposób zrobisz jej sadzonki. Instrukcja krok po kroku

Tak szczególny cykl rozwojowy rośliny, ułatwia nam jej rozmnażanie, gdyż po kwitnieniu wystarczy wykopać dorodny egzemplarz i oddzielić od niego młode rozety potomne, które nadają się do posadzenia w nowym miejscu jako samodzielne rośliny. Muszą one mieć fragment kłącza z korzeniami.

Czasami wystarczy też pobrać z rośliny fragment podziemnego, grubego kłącza, które dzieli się na części i sadzi poziomo w podłożu. Ważne jest, aby przeznaczone do rozmnażania kłącze posiadało nieco korzeni i oczka śpiące, z których wyrosną nowe rozety. W naszym klimacie i w uprawie amatorskiej rzadko stosuje się natomiast rozmnażanie juki karolińskiej z nasion. Po pierwsze kwiaty rośliny w naturze zapylane są przez jeden, konkretny gatunek nocnego motyla (ćmę), który u nas nie występuje, wiec z niezapylonych kwiatów nasiona nie mogą się zawiązać, po drugie sam proces wysiewu nasion jest dość trudny (do kiełkowania potrzebują dość wysokiej temperatury), dlatego znacznie lepszym sposobem jest rozmnażanie jukki przez rozetki potomne i fragmenty podziemnego kłącza.