Kaczkowski epoki Kaczyńskich

<!** Image 1 align=left alt="Image 28416" >Radiowa „Trójka” znów na zakręcie. Ster rządów przejmuje Krzysztof Skowroński.

Nie będzie to pierwszy jego kontakt z tą stacją. Gdy odeszła Monika Olejnik, to właśnie Krzysztof Skowroński zastąpił ją w funkcji głównego „wywiadowcy” politycznego, co było zresztą zmianą na o wiele lepsze, bo od zmanierowanej, budującej cały swój świat na lekturze „Gazety Wyborczej” pani O. pan S. ze swą nienarzucającą się powściągliwością wydawał się o klasę odpowiedniejszy. I tak było.

Dla Skowrońskiego była to również znacząca przeprowadzka, bo odszedł właśnie z prywatnej „Zetki”, protestując przeciwko zmianom, jakie tam zachodziły po śmierci założyciela stacji. Przeprowadzaliśmy wtedy wywiad z Krzysztofem Skowrońskim. Po latach pracy w prywatnej stacji, która była liderem na rynku a mieściła się w ciasnej kamienicy, wyraźnie nieswojo się czuł w radio spadającym na łeb, na szyję, ale za to rezydującym w wielkim pałacu przy Myśliwieckiej. - To radio jest jak ogródki działkowe. Tutaj każdy uprawia co chce, nie interesując się tym, co się dzieje tuż obok - mówił wtedy.

Dla jednych w tym właśnie był trójkowy urok, inni wskazywali na obniżające się słupki słuchalności i zadawali retoryczne pytanie, jaki jest sens podtrzymywania publicznego, bardzo drogiego radia dla dwóch procent radiosłuchaczy? I to w koncernie, w którym już są czysto niszowe i czysto misyjne kanały - np. „Dwójka”, czy „Radio Polonia”.

<!** reklama right>Co było potem, każdy wie - epokę dyrektorów z „Trójki” rodem zakończył - o ile się nie mylę - Piotr Kaczkowski, a czysto kaskaderką misję wyprowadzenia stacji z mielizny dostał fachman od telewizji, Witold Laskowski, który wtedy wrócił z placówki korespondenckiej w Moskwie. Były protesty, bojkoty, apele tych, dla których ta „Trójka” nie była już tą „Trójką”. Ale Laskowskiemu się udało. Stabilne ponad 6 procent słuchalności, to wynik dający stacji gwarancję bezpieczeństwa dla czwartej stacji w kraju.

„Trójka” do dziś w jakiś sposób jest połamana. Od rana jest to całkiem niezłe radio informacyjne. Od przedpołudnia aż do „Zapraszamy do „Trójki” staje się typowym radiem butikowym, ot takim co gra miłą muzyczkę środka, idealną właśnie jako tło w butikach. Ale może warto tym właśnie płacić za obecność, w pasmach wieczornym i nocnym, Ptaszyna, Manna, Andrusa, za znakomite rozmowy Dariusza Bugalskiego i jego „Klubu Trójki”.

Nie wiem, w jakim kierunku pójdzie Krzysztof Skowroński. Mam nadzieję, że wie, co robi, biorąc się za trójkowy interes. Może będzie dobrze, w końcu on też wywodzi się z tego pokolenia, dla którego „Trójka” to coś więcej niż zwykłe radio.