Monitoring nie jest dobry na wszystko

Cena kamery, która toruńskiemu monitoringowi zapewni obraz odpowiedniej jakości, waha się w granicach 12 tys. zł brutto. Z tego powodu magistrat rozbudowuje system przy pomocy środków z UE.

Niekwestionowanym liderem wśród monitorowanych fragmentów Torunia jest starówka. To, co dzieje się na jej ulicach, śledzi 71 kamer. Na drugim miejscu, według magistrackich statystyk, jest Bydgoskie Przedmieście z 25 takimi urządzeniami uzupełnionymi dodatkowo o 16 kamer lustrujących Park Miejski. Na lewym brzegu Wisły pracuje ich natomiast tylko pięć.<!** reklama>

- Monitoring sporo kosztuje, większość kamer instalujemy zatem przy wsparciu środków unijnych, co czasami wpływa na ich lokalizację - tłumaczy Krzysztof Podgórski, kierownik Toruńskiego Centrum Zarządzania Kryzysowego, które ma pod swoimi skrzydłami miejski monitoring. - Na starówce czy Bydgoskiem, w ramach programu rewitalizacji można było na przykład dostać nawet 50 procent dofinansowania.

Te dane dotyczą 119 kamer miejskiego systemu monitoringu, który uzupełniają jeszcze urządzenia obserwujące tereny należące do wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych. Na przykład Spółdzielnia Mieszkaniowa Rubinkowo dysponuje 34 kamerami, których obraz jest obserwowany na rubinkowskim komisariacie policji.

Kamery mają swoich zwolenników i przeciwników, choć ci ostatni raczej nie mają wiele do powiedzenia. W Polsce „monitorowanie” nie jest usankcjonowane prawnie, w każdym razie nadal nie doczekaliśmy się stosownej ustawy, jaką posiadają Niemcy.

Mimo że często obecność kamery działa dyscyplinująco, nie należy zapominać, że urządzenie nie jest lekarstwem na całe zło. Często udokumentowanie przy jego pomocy przestępstwa jest niemożliwe, ponieważ obiektyw był w krytycznej chwili zwrócony w inną stronę lub miejsce akcji było zbyt odległe. Kamery monitoringu miejskiego w Toruniu zapewniają obraz, jakiego by się nie powstydziły kamery telewizyjne, jednak one też do grona dalekowidzów raczej nie należą. (szs)