Na co się pani leczy?

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/budniewska_lucyna.jpg" >Chory człowiek jest bardziej bezbronny, wymaga szczególnej troski i ochrony. Także ochrony i poszanowania osobistej godności. O jego dolegliwościach nie powinien wiedzieć ani dyskutować nikt poza nim samym, leczącymi go pracownikami służby zdrowia, ewentualnie najbliższą rodziną.

Opisywany przez nas przypadek ujawnienia tajemnicy lekarskiej w toruńskim szpitalu to oczywiście wyjątkowy skandal. Szczęście w nieszczęściu, że nie dopuścił się tego nikt z personelu, ale córka pracownicy. Dobrze, że udało się zakończyć tę historię w miarę przyzwoicie, a poszkodowana przyjęła przeprosiny.

<!** reklama>Przykłady - miejmy nadzieję, że odosobnione - wścibstwa i kompletnego braku taktu zdarzają się nie tylko w lecznicach, ale i w aptekach. Nie wszyscy klienci rozumieją, że nie wypada zaglądać przez ramię, co kupuje poprzednik w kolejce. Może warto pomyśleć o tabliczkach takich jak w bankach czy na poczcie, typu „przed okienkiem może znajdować się tylko jedna osoba”. W końcu nasze dolegliwości to sprawa równie intymna jak stan konta, opłacane rachunki czy wysyłana korespondencja.

Z bardzo mieszanymi uczuciami oglądam również newsy telewizyjne dotyczące ofiar wypadków, relacje ze szpitali czy hospicjów. Jako dziennikarz rozumiem znaczenie takich informacji. Jako człowiek zastanawiam się, czy filmowane osoby, często w bardzo poważnym stanie, są zawsze świadome, że pokazuje się ich cierpienie? Czy życzyłyby sobie tego? Czy wpłynie to korzystnie na ich leczenie, czy może dodatkowo zestresuje? W takich sytuacjach warto odwołać się do uniwersalnej zasady - traktować innych ludzi tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani.