Pozytywne podejście do tematyki konkursu zapewniło niezwykle cenną wygraną

To nie pierwszy sukces mieszkanki Chełmży. Wcześniej była laureatką uniwersyteckich olimpiad dziennikarskich.
[break]
Olivia Drost świetnie poradziła sobie z trudną sztuką reportażu. Jej praca pt. „Poprawka z dermatologii” opisuje studenta, który dzięki pytaniu na egzaminie pomógł w zdiagnozowaniu u siebie choroby. Reportaż zachwalało jury złożone ze znanych dziennikarzy i pisarzy. Wśród oceniających byli m.in. ksiądz Adam Boniecki, Katarzyna Kolenda-Zaleska, Edward Miszczak - dyrektor programowy TVN oraz redaktor naczelny „Gazety Krakowskiej” Wojciech Harpula.
Na konkurs „Polska zza siódmej miedzy” zorganizowany po raz ósmy nadesłano blisko 200 reportaży.

Pozytywne ujęcie tematu

- „Poprawka z dermatologii” to opowieść o chorobie studenta medycyny Joachima Budnego - opowiada Olivia Drost. - Wojciech Harpula, redaktor naczelny „Gazety Krakowskiej” i Katarzyna Kolenda-Zaleska z TVN zwracali uwagę na to, że większość prac nadesłanych na konkurs dotyczyła pesymistycznych historii związanych ze studiowaniem. Hasło tej edycji brzmiało „Po co nam te studia”. Moim zdaniem, narzucało taki sposób postrzegania tematu. Gdy zadałam sobie to pytanie, widziałam swoich znajomych, którzy studiowali na najbardziej prestiżowych uczelniach w kraju, a później wylądowali na zmywaku w Anglii. Chciałam inaczej podejść do tego tematu. Historia Joachima kończy się słowami „I nie pytaj, po co mi te studia. Po prostu uratowały moje życie”. To przesłanie chyba najbardziej urzekło jury.
Olivia jest absolwentką chełmżyńskiego Gimnazjum nr 1. Studiuje dziennikarstwo i komunikację społeczną na Uniwersytecie Warszawskim. Pisze dla działu biznesowego portalu Onet.pl. Jest też dziennikarką w kwartalniku „Imperium Kobiet”, gdzie prowadzi dział „Kobiety niezapomniane”. Z kolei w „Law Business Quality” publikowane są jej wywiady o tematyce ekonomicznej.
- Najbardziej interesują mnie reportaże prasowe i telewizyjne - mówi Olivia Drost - Czytam „Antologię polskiego reportażu XX wieku” pod redakcją Mariusza Szczygła i oglądam programy dokumentalne. Niecodziennie spotyka się ludzi z historią, którą da się zamknąć w konwencji tego najtrudniejszego, ale zarazem najpiękniejszego gatunku dziennikarskiego.
Nasza laureatka przyznaje, że napisała w życiu dopiero trzy reportaże, ale za to jakie. Pierwsze dwa były nagrodzone na Ogólnopolskiej Olimpiadzie Dziennikarskiej, organizowanej przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu i konkursie na najlepszy reportaż Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Inspirująca historia

- Udział w konkursie im. Maćka Szumowskiego to dla mnie wspaniałe doświadczenie - dodaje Olivia. - Gdyby nie konkurs, pewnie nigdy nie poznałabym Joachima i jego inspirującej historii. Gdy tydzień temu siedziałam na gali, jeszcze przed ogłoszeniem wyników pomyślałam, że to ogromny zaszczyt, że mogę znaleźć się wśród najważniejszych osób ze świata mediów, autorytetów. Później ze wzruszeniem słuchałam wystąpień jurorów, którzy wypowiadali się nie tylko na temat naszych prac, ale również standardów dziennikarskich, ewolucji reportażu.
Olivia mówi, że gdy odebrała nagrodę, była w ogromnym szoku. Przez cały wieczór nie docierało do niej, co się wydarzyło. - Dopiero kolejnego dnia, gdy obudziłam się i zobaczyłam statuetkę, pomyślałam, że to wielkie osiągnięcie. Miałam też okazję poznać pozostałych laureatów, którzy są średnio 10 lat starsi ode mnie. To dla mnie ogromne wyróżnienie i wielki zaszczyt, że w wieku 20 lat odebrałam nagrodę w tak prestiżowym konkursie, przyznaną przez autorytety w dziedzinie dziennikarstwa - kończy nasza rozmówczyni.