Prawnik radzi. Co zrobić, jeśli rodzic zadłużył mieszkanie? Czy dorosłe dzieci przejmą dług?

- Matka narobiła zaległości w czynszu, na tamtym mieszkaniu i na socjalnym. Co z długiem? Co zrobić, żeby nie przeszedł na mnie? - pyta Czytelnik.

Co do zasady zgodnie z art. 688(1) kodeksu cywilnego za zapłatę czynszu i innych należności odpowiadają solidarnie z najemcą osoby pełnoletnie, stale z nim zamieszkujące, przy czym odpowiedzialność tych osób ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania w lokalu. Nie ma znaczenia fakt, że osoby te nie zawierały umowy najmu. Wynajmujący może żądać zapłaty przysługującego mu świadczenia w całości lub w części, według jego uznania, od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna. Jeśli którakolwiek z tych osób zapłaci zaległy czynsz, pozostali będą z zapłaty zwolnieni. Każda z tych osób odpowiada za cały dług, aż do zupełnego zaspokojenia roszczenia wynajmującego. Trzeb pamiętać, że osoba, która chce uwolnić się od obowiązku zapłaty zaległego czynszu za okres, w których nie mieszkała w lokalu, musi udowodnić, że faktycznie w tym czasie mieszkała na stałe w innym miejscu. Takim dowodem może być zaświadczenie z urzędu gminy o zameldowaniu w innym lokalu. Zamieszkiwaniem na stałe jest zamieszkanie w takim lokalu, w którym jest centrum życiowe tej osoby. A więc w miejscu, gdzie skoncentrowane są jej sprawy rodzinne, osobiste i majątkowe. Zamieszkiwanie w lokalu polega natomiast na stałym korzystaniu z jego urządzeń, nocowaniu w nim, spędzaniu w nim wolnego czasu oraz zaspokajaniu w nim podstawowych funkcji życiowych.

W przypadku spółdzielczego prawa do lokalu, za zobowiązania wobec spółdzielni odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu. Odpowiedzialność tych osób ogranicza się do wysokości opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania lub faktycznego korzystania z lokalu.

Wszystkie roszczenia o świadczenia okresowe (a jest takim czynsz) przedawniają się z upływem 3 lat. Termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe stosuje się do roszczeń o odsetki za opóźnienie. Po upływie 3 lat od daty wymagalności poszczególnych rat czynszu dłużnik nie ma obowiązku ich zapłaty. Musi jednak pamiętać, by przed sądem w ewentualnej sprawie o zapłatę, podnieść zarzut przedawnienia roszczenia. Nie jest ono brane pod uwagę przez sąd z urzędu.

W każdym środowym wydaniu „Nowości” (uwaga, od dziś zmieniamy termin - środa zamiast piątku) Czytelnicy znajdą rubrykę z prawniczą poradą. W niej - odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące wątpliwości prawnych.

Pytania można przysyłać

pod adresem mailowym:

[email protected].

Z inicjatywą udzielania takich

porad wspólnie z naszą redakcją

wyszła Okręgowa Rada Adwokacka w Toruniu.