Szok i polityka

<!** Image 1 align=left alt="Image 30351" >Pamiętam opisywaną również w Nowościach tragedię, kiedy młoda mieszkanka Grudziądza urodziła dziecko w łazience, a potem wrzuciła je do śmietnika. Młoda kobieta została skazana na karę w zawieszeniu, ponieważ sąd uznał, że działała w wyniku szoku poporodowego.

Nie wszystkie jednak takie makabryczne zdarzenia można tłumaczyć tym specyficznym stanem. Dzieciobójstwa nie może również usprawiedliwiać fakt, że w Polsce cały czas nie istnieje polityka prorodzinna. Tylko od czasu do czasu, przy okazji kolejnych wyborów, politycy wręcz prześcigają się w zapewnieniach, jak to dobrze będzie żyło się wielodzietnym rodzinom. I tylko one najlepiej wiedzą, ile w tych obietnicach jest prawdy.

Również becikowe niczego nie rozwiązuje, bo potrzebne są mechanizmy systemowe, a nie jednorazowy zastrzyk niewielkiej w sumie gotówki. Osławiona już premia za urodzenie dziecka zaczyna być również w niektórych przypadkach źródłem patologii. Niedawno jedna z prywatnych stacji telewizyjnych wyemitowała reportaż opisujący próby oddawania dzieci do adopcji, po tym jak rodzice skasowali już tysiąc złotych od skarbu państwa.

<!** reklama right>Tymczasem w ubiegłym roku, kiedy jeszcze nie było becikowego, toruński ośrodek adopcyjno-opiekuńczy zanotował około 20 przypadków pozostawienia przez matki dzieci w szpitalu. Dużo to czy mało? Pierwsze co przychodzi na myśl, to o 20 za dużo. Patrząc z drugiej strony, jest to być może 20 uratowanych istnień ludzkich, których życie nie zakończyło się w tak makabrycznych okolicznościach jak noworodków porzucanych przez ostatnie lata w workach w lasach lub na śmietnikach. A nowi opiekunowie adoptowanych dzieci w wielu przypadkach są w stanie zapewnić swoim pociechom znacznie lepszy rozwój niż prawdziwi biologiczni rodzice.