To są jednak dwie różne sytuacje

<!** Image 1 align=left alt="Image 193153" >1. Z jednej strony jest przegrana sprawa cywilna z pogotowiem o zadośćuczynienie. Z drugiej, akt oskarżenia o błąd medyczny. Lekarz ten sam. Przypadek?

Tych dwóch sytuacji nie można łączyć. Każdy przypadek jest rozpatrywany osobno. Być może w sprawie cywilnej uznano, że do błędu nie doszło. Obecnie świadomość prawna pacjentów wzrasta. Poszkodowani mają kilka dróg dochodzenia swoich roszczeń, ich prawa normuje Ustawa o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta.<!** reklama>

2. Gdzie może się zwrócić?

Można pozwać placówkę medyczną lub lekarza w postępowaniu cywilnym, zawiadomić rzecznika odpowiedzialności zawodowej lekarzy, złożyć wniosek do Komisji Wojewódzkiej ds. Zdarzeń Medycznych. Można zawiadomić policję lub prokuraturę, która po zebraniu dowodów może wnieść do sądu akt oskarżenia przeciwko medykowi. Jeśli ktoś decyduje się na złożenie pozwu w postępowaniu cywilnym i nie zostanie zwolniony z opłat sądowych, musi się liczyć z poniesieniem kosztów procesu, np. kosztów opinii biegłych. Jeśli w sprawie karnej sąd uzna lekarza za winnego, to w przypadku postępowania cywilnego sąd jest związany wyrokiem skazującym.

3. Komisje wojewódzkie ds. zdarzeń medycznych działają od 1 stycznia. Czy dotyczą zdarzeń tylko od tej daty?

Tak. Należy pamiętać, że komisje rozpatrują nie wszystkie sprawy, tylko te, które dotyczą szpitali i które wyczerpują znamiona tzw. zdarzeń medycznych, czyli np. u pacjenta doszło do zakażenia żółtaczką podczas pobytu w szpitalu, postawiono błędną diagnozę. Jeśli pacjent spadnie z łóżka, to komisja nie zakwalifikuje tego jako zdarzenie medyczne.

Katarzyna Przyborowska jest radcą prawnym, specjalistką od prawa medycznego, autorką bloga www.medyczneprawo.pl