Trochę orły, trochę sępy

<!** Image 1 align=left alt="Image 34453" >Dobrze wiem, co przeczytam i usłyszę. Jak skomentuje stoczniową masówkę Tomasz Lis, a jak Piotr Semka. I jak oceni orację premiera prof. Zybertowicz, a jak prof. Śpiewak. No i w ogóle z której szuflady wyciągnie ekspertów TVN, a z której TVP. Temperatura debaty w mediach i o mediach od lat nie była tak gorąca, ale i tak przewidywalna. Z drugiej strony możemy się cieszyć, że pożegnaliśmy już na dobre pokutujący w naszej prasie monopol interpretacyjny.

Od początku sprawy pani Beger trwa ta dziennikarska przepychanka, do której włączyło się nawet wyjątkowo niezgrabnie SDP. To zabawne, że w ostatnich debatach nawet takie orły - czy według niektórych sępy - krwistej polemiki jak Jacek Kurski wypadają bladziutko przy notablach z wielkich mediów, skaczących sobie do gardła z oskarżeniami albo o lizusostwo, albo psucie Polski od 16 lat.

Ale wracając do stoczniowego wiecu - po „Gwiezdnych wojnach „ zawsze musi być „Imperium kontratakuje”. Premier Kaczyński dostrzegł w końcu to, co tak rozsierdziło jego elektorat - ludzi, którzy głosowali na PiS wierząc, że będzie choć trochę moralniej. I że nawet jak gospodarka zaraz nie wystrzeli jak rakieta, to przynajmniej wszyscy będą mieli równe szanse, a z przestępcami nikt nie będzie negocjował. A wyszło na to, że jest jak było. Premier za to przeprosił, choć jak zwykle w typowym dla siebie sosie - przerzucając ciężar odpowiedzialności na tych, co w tę wiarę w szlachetność uderzyli. Cóż, może i uderzyli, ale pretekst był gigantyczny.

Zirytował mnie za to powrót do retoryki komuna - Solidarność, z jakimiś ekwilibrystycznymi nawiązaniami do strajków sierpniowych. Panie premierze, jak się wpuszcza do rządu towarzycho z Samoobrony albo negocjuje z PSL, po pas ubabranym w PRL, to naprawdę nie wypada opowiadać, że my to my, a oni to oni.