W czasie spotkań, o naszej chorobie nie rozmawiamy

Przychodzi 45-60 pań. Spotykają się w poniedziałki od godz. 16 w szkole przy ulicy Wojska Polskiego.

Mają gimnastykę z rehabilitantkami, przychodzi psycholog, lekarze różnych specjalności, dietetyk. Są spotkania z policją, m.in. na temat wyłudzania pieniędzy od starszych osób, profesjonalistami od doboru specjalistycznej bielizny. Zespół Szkół nr 1, gdzie się spotykają, użycza sali gimnastycznej, w której są materace i piłki.

- Uczestniczymy w różnych akcjach, świętach rodzinnych, festynach zdrowotnych. Chodzimy do szkół, rozdajemy ulotki przy różnych okazjach. Bywa, że ludzie nie chcą ich przyjmować twierdząc, że choroba nowotworowa ich nie dotyczy - mówi Zofia Karpa, prezes Toruńskiego Stowarzyszenia "Amazonki". - Oczywiście, nikomu tego nie życzymy, ale nie można tak myśleć. Lepiej być świadomym zagrożenia, zawczasu zadziałać. Choroby nowotworowe nie lubią smutasów ani tych, którzy bardzo się boją.

Jak podkreśla Zofia Karpa, trzeba nauczyć się myśleć pozytywnie, mieć dla kogo żyć i walczyć. Warto, aby rodziny nie traktowały chorych jak osoby zniedołężniałe. Nie utyskiwały, nie użalały się. Rak, to nie jest wyrok.

- Nasze spotkania, to terapia zarówno psychiczna, jak i fizyczna - dodaje Zofia Karpa. - Nie rozmawiamy wcale o chorobie. Dużo się śmiejemy, planujemy wspólne wyjazdy, m.in. na turnusy rehabilitacyjne i pielgrzymki.

W czwartki toruńskie Amazonki mają zajęcia na basenie przy ul. św. Józefa. Raz na kwartał w Kościele Garnizonowym odprawiana jest msza święta w intencji Amazonek. Zawsze towarzyszy jej nauczycielski chór Con Anima.