Wyzwań się nie boi

Czy funkcja wicestarosty jest dla Pani wyzwaniem?
Może zacznę inaczej. Jest mi miło, że moja osoba została doceniona i radni obdarzyli mnie zaufaniem, gdy starosta Krzysztof Baranowski wskazał moją kandydaturę na swojego zastępcę. Dzięki temu nie musiałam wybierać między stanowiskiem naczelnika a mandatem radnej. Po wygranej w wyborach stanęłam przed takim właśnie dylematem. Jestem miło zaskoczona, a jednocześnie zbudowana, że mieszkańcy miasta i gminy Skępe oraz gminy Tłuchowo tak licznie wzięli udział w wyborach i tak dużym mandatem zaufania poparli listę PSL. Serdecznie dziękuję za to wyborcom. Funkcja wicestarosty pozwala mi pracować na rzecz mieszkańców powiatu. Dołożę starań, by wykonywać ją jak najlepiej.
Po raz pierwszy wicestarostą lipnowskim została kobieta…
Uważam, że płeć nie ma tu znaczenia.
Przez wiele lat pracowała Pani jako nauczycielka. Lubiła Pani swoją pracę?
Bardzo. Praca nauczyciela sprawiała mi przyjemność. Do szkoły trafiłam prosto po studiach. Bliższa mi była zawsze praca z młodzieżą, gdyż uczyłam chemii i matematyki w klasach starszych. W szkole, oprócz nauczania i wychowania, starałam się również rozumieć zainteresowania i potrzeby uczniów.
Zawód z wyboru czy z przypadku?
Zawód nauczyciela zawsze mnie pociągał. Jednak wybrałam technikum, a potem politechnikę. Zdecydowało chyba praktyczne podejście do życia, bo istniejące wówczas zakłady chemiczne gwarantowały zatrudnienie. Jednak stało się inaczej. Szybko odnalazłam się w szkolnictwie, chociaż już na samym początku drogi zawodowej musiałam się przekwalifikować. Praca ta wymagała ciągłego doskonalenia. Gdy informatyka wchodziła do szkół jako przedmiot, ukończyłam w tym zakresie studia podyplomowe. Podobnie też było z zarządzaniem oświatą.
Przez 13 lat była Pani naczelnikiem wydziału oświaty. Co uważa Pani za największy sukces?
Wydział ten, oprócz oświaty, zajmuje się sportem, kulturą i dziedzictwem narodowym, turystyką, oraz sprawami związanymi z ochroną zdrowia. Bardzo się ucieszyłam, gdy w wyniku reformy oświaty, kiedy skrócono naukę o rok w szkołach ponadgimnazjalnych, udało się nie zwolnić ani jednego czynnego nauczyciela. Wprawdzie nie było nadgodzin, ale nikt nie został bez pracy. We wszystkich działaniach decydujący jest dla mnie czynnik ludzki. Drugi sukces to przekształcenie SP ZOZ w spółkę. Należy tu stwierdzić, że to starosta, zarząd i radni powiatowi podjęli tak trudną decyzję, za co należą się im słowa uznania. Jednak praca merytoryczna, przygotowująca to wielkie zadanie spoczęła na wydziale oświaty. Ośmiogodzinny dzień pracy był za krótki, aby sprostać temu wyzwaniu, które wymagało naprawdę dużego zaangażowania.
W jaki sposób podchodzi Pani do kolejnych zadań?
Lubię nowe wyzwania, które mobilizują mnie do większego wysiłku. Jako wicestarosta będę wykorzystywać doświadczenie zdobyte na stanowisku naczelnika, ale z pewnością dojdą mi nowe zadania. Podejdę do nich z dużą starannością.
Jak spędza Pani czas wolny?
Nie mam go zbyt wiele. Latem lubię wybrać się na rowerową przejażdżkę, popracować w ogrodzie czy pochodzić z kijkami. Jesienne i zimowe wieczory najchętniej spędzam z książką. Teraz odskocznią od twardej rzeczywistości są powieści Nicholasa Sparksa.
Jaką jest Pani babcią?
Taką, która rozpieszcza. Moje wnusie są eliksirem na moje serce, a spotkania z nimi dają mi wiele radości i całkowicie odstresowują.
A marzenia?
Nie mam wygórowanych marzeń. Najważniejsza jest dla mnie szczęśliwa rodzina i zdrowie najbliższych.
Jaką cechę charakteru ceni Pani najbardziej?
Cenię szczerość i prostolinijność, a nie znoszę fałszu i zakłamania.