Zasłużone złoto Azotów

Azoty Tauron Tarnów zdominowały w tym sezonie Enea Ekstraligę. Wygrały rundę zasadniczą, a później wywalczyły mistrzostwo Polski.

<!** Image 3 align=none alt="Image 198717" sub="Tarnowianie (w górze Greg Hancock) mieli sporo okazji do okazywania radości ]Fot.: Łukasz Trzeszczkowski]">Srebro zdobyła Stal Gorzów, brąz Unibax Toruń, a do I ligi spadł Lotos Wybrzeże Gdańsk. Oto nasze oceny poszczególnych teamów.

1. Azoty Tauron Tarnów. Niektórzy narzekali, że zespół został stworzony za pieniądze państwowych spółek. Ściągnięto Grega Hancocka, Macieja Janowskiego, Janusza Kołodzieja, Kacpra Gomólskiego i trenera Marka Cieślaka. Trzeba jednak oddać mistrzowi to, że zdobył złoto zasłużenie - w przekroju całego sezonu był najlepszy. Trener Cieślak potrafił obudzić niektórych przeciętnie dotąd spisujących się żużlowców (Vaculik, Madsen).<!** reklama>

2. Stal Gorzów. „Odpady” z Torunia (Zagar, Iversen, Jensen) i Tarnowa (Kasprzak) okazały się rewelacją rozgrywek. Duża w tym zasługa trenera Piotra Palucha, który „poświęcił” Tomasza Golloba, przygotowując w Gorzowie przyczepny tor. Gollob jeździł słabiej, za to reszta miała sezon życia. I była blisko zdobycia złota, bo różnie mógłby ułożyć się finał, gdyby kontuzji nie doznał Bartosz Zmarzlik.

3. Unibax Toruń. Rzutem na taśmę i dość szczęśliwie awansował do play off, a potem dzięki desperackiej akcji Ryana Sullivana na ostatniej prostej w ostatnim biegu sezonu zapewnił sobie brąz. Tym samym uratował się od topora, bo niewiele brakowało, by jako kandydat do zdobycia złota zakończył sezon kompromitacją. Wpadek było trochę za dużo.

4. Stelmet Falubaz Zielona Góra. Zdziesiątkowany pod koniec sezonu obrońca tytułu tym razem nie znalazł się nawet na podium, ale trudno się temu dziwić. Nie dość, że musiał przemeblować skład, to jeszcze prześladował go pech.

5. Unia Leszno. Jeśli zielonogórzanie mogą mówić o pechu, to co mają powiedzieć lesznianie? Przez pół rundy zasadniczej jeździli bez lidera, Jarosława Hampela, a mimo to tamtejsza młodzież walczyła do końca o awans do play off. Zabrakło naprawdę niewiele...

6. Polonia Bydgoszcz. Skończyła sezon tak, jak oczekiwano. Nie było niespodzianki in plus, nie było też in minus. Na własnym torze napędziła stracha kilku faworytom, dużo gorzej było na wyjazdach.

7. PGE Marma Rzeszów. Pieniądze szczęścia nie dają - do takiego wniosku może dojść prezes Marta Półtorak. Od kilku lat wydaje naprawdę sporo, ale efekt tego jest mizerny. Lider - Jason Crump - znów miał w Polsce przeciętny sezon, reszta drużyny też była bezbarwna. No i pozycja w tabeli taka, jaka jazda. Drużyna mogła też przeżyć szok po śmierci Lee Richardsona.

8. Dospel Włókniarz Częstochowa. W ostatniej chwili uciekł przed barażami o miejsce w ekstralidze. Patrząc na skład może uznać to za sukces ekipy spod Jasnej Góry. Podobno znalazły się tam pieniądze i w przyszłym roku drużyna walczyć ma o wyższe cele.

9. Betard Sparta Wrocław. Przeciętne: skład, frekwencja kibiców i budżet, a w dodatku pech skończyły się tym, że trzeba się było ratować w barażach, by uratować ekstraligę. Jak się okazało - skutecznie.

10. Lotos Wybrzeże Gdańsk. Najsłabszy zespół z... najlepszym zawodnikiem ekstraligi, Nickim Pedersenem. Ale reszta reprezentowała raczej pierwszoligowy poziom, nic więc dziwnego, że pożegnała się z elitą.