Odpowiedź jest zawsze jedna. Bardzo realna i życiowa. Doba dla wszystkich ludzi na świecie jest taka sama. Więc skoro nie masz wpływu na jej rozciągnięcie, zacznij się zastanawiać nad sobą. Czy naprawdę jest tak, że nie masz czasu?
Może trzeba spojrzeć prawdzie w oczy i powiedzieć, że nie potrafisz go odpowiednio zagospodarować. Tak wiem, że wtedy uruchomi się mechanizm obronny. No przecież się starasz. Nawet planujesz dzień. Masz taką piękną listę zadań na dany dzień (a jak jej nie masz, to nic dobrego nie wróży).
Ale co z tego, skoro co chwilę ktoś wpada do biura i gada nad uchem. Szef chce mieć raport za pięć minut i wcale się nie liczy z twoimi planami. Wszystko i wszyscy chcą załatwienia spraw na cito. Cały grafik idzie w kąt. Nic nie można z tym zrobić, siła wyższa powiesz… Pytanie tylko – co ci da takie usprawiedliwianie siebie? Koło się zamknie i dalej będziesz marzyć o dłuższej dobie, a frustracja będzie narastać. Uwierz, że lepiej skupić się na rozwiązaniach, niż tkwić w problemie.
Kartka "nie przeszkadzać"
Jest jedna metoda, którą zawsze proponuje menedżerom i dyrektorom, z którymi pracuję coachingowo. Przyjmują ją z niedowierzaniem i obawą, ale ostatecznie okazuje się, że sposób działa. Można ją nazwać – okres zamknięty. W niektórych firmach obowiązuje zasada zamkniętego biura. Wprowadzona jest, żeby wydajność pracy wzrosła. Działanie jest bardzo proste. Przez dwie godziny w ciągu dnia praca toczy się jak zwykle, ale nikt nie odwiedza szefa, nie dzwoni do niego.
Na ten czas nie planuje się żadnych spotkań. Jeśli pojawi się sytuacja wyjątkowa, jest załatwiania możliwie jak najszybciej. Odbierane są telefony od klientów i kontrahentów. Kończą się pielgrzymki na pogaduchy, z błahymi sprawami i wyżalanie się.
Na samym początku budzi to szok - i u osób zarządzających i u pracowników. Jak to? Naprawdę mam powiesić na drzwiach kartkę „nie przeszkadzać”? Mam tak wprost powiedzieć, że teraz pracuję? Tak. Dlaczego? Po kilku dniach okazuje się, że zasada może być szanowana. Świat się nie zawala. Pracownicy radzą sobie i stają się bardziej samodzielni. Czasu jest jakby więcej.
Cisza po godzinach?
Takie rozwiązanie można zastosować z powodzeniem w całej firmie. Wyobraź sobie, że każdego dnia dysponujesz dwoma godzinami, które w całości są twoje. Możesz dokończyć tabelki, przeanalizować dane, w skupieniu odpisać na mejle, wyznaczyć zadania na najbliższe dni. Mażesz nareszcie zebrać myśli i załatwić coś od A do Z.
Zamiast gasić pożary, możesz zaplanować priorytety i zapobiegać nawarstwianiu się obowiązków. Znam przypadki, kiedy szefowie zostają w biurze do późnych godzin wieczornych. Kiedy ich zapytać o przyczynę mówią wprost – wtedy biuro jest już puste, jest cicho, nikt mi nie przeszkadza, mogę się skoncentrować na sto procent. Pytanie tylko dlaczego, jako szef masz siedzieć po godzinach? Dlaczego nie szanujesz swojego czasu? Czy łatwiejszą opcją nie jest wprowadzenie okresu zamkniętego?
Pamiętaj tyko o jednym. Takie rozwiązanie ma sens, kiedy nie zamykasz drzwi przed klientami i partnerami. Zamykać drzwi masz przed pożeraczami czasu. Masz maksymalnie wykorzystać ciszę i spokój. Wierzę, że możesz sprawdzić taki sposób na zapanowanie nad sobą w czasie. Po efektach ocenisz czy warto.
Marzena Cholerzyńska
coach, mówca motywacyjny, trener sprzedaży, autorka bloga Marzena Cholerzyńska Life & Business Coach
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
