Czym jest dieta sensoryczna?

Czym jest dieta sensoryczna? Kiedy się ją stosuje? Jak się to robi? - na tego typu pytania otrzymali odpowiedź uczestnicy warsztatów wykonywania ćwiczeń integracji sensorycznej w warunkach domowych, poprowadzonych przez Annę Maciejko i Kamilę Wiśniewską, terapeutki z Ośrodka Rehabilitacji „Navita”, podczas konferencji w Zespole Szkół nr 6 „Wszyscy pracujemy na sukces dziecka”.

- Z reguły rodzice z dziećmi przychodzą do nas wtedy, kiedy widzą, że na tle rówieśników ich dziecko jakoś inaczej funkcjonuje - mówiła Kamila Wiśniewska - Na przykład często zatyka uszy, nie lubi dużych skupisk ludzkich albo też ma problemy ruchowe - inne dzieci podskakują, a ich dziecko - nie. Dzięki wzrastającej wiedzy na temat zaburzeń integracji sensorycznej, często też kierują do nas dzieci nauczyciele przedszkoli. Powody bywają różne - dziecko albo bije inne dzieci, albo jest strasznie hałaśliwe, albo nie bierze udziału w zabawach… Kiedy rodzic z dzieckiem przychodzi do nas, przeprowadzamy badanie. Często diagnozowane są zaburzenia integracji sensorycznej.

Dieta sensoryczna, jak się okazuje, to nie jedzenie. Pod tą nazwą kryje się zestaw ćwiczeń, które rodzic z dzieckiem wykonuje codziennie w domu.

- Ćwiczenia są przepisywane dla konkretnej osoby - tłumaczyła Kamila Wiśniewska. - Dla każdego dziecka opracowywany jest ich indywidualny zestaw. Dobiera się je w zależności od tego, z jakimi zaburzeniami mamy do czynienia. Czy jest to nadwrażliwość, czy podwrażliwość? W której ze sfer one występują: dotyku, czucia głębokiego (tak zwanej propriocepcji, czyli zmysłu orientacji ułożenia części własnego ciała) wzroku, słuchu, węchu, smaku? Po przepisaniu ćwiczeń przez terapeutę integracji sensorycznej rodzic musi dostarczać dziecku zalecone bodźce lub dawać pole do szukania tych bodźców.

W przepisanej diecie może znaleźć się na przykład grzebanie w nieustrukturalizowanym materiale - kaszy, fasoli; wyszukiwanie różnych rzeczy przy użyciu dłoni; lepienie z plasteliny i ciastoliny; robienie ucisków, nacisków, docisków; przytulanie się, zapasy.

Często zalecanym przez terapeutów indywidualnym ćwiczeniom dodatkowo towarzyszy masaż i dociski. Rodzic sumiennie, codziennie robi to wszystko z dzieckiem przez 1-2 miesiące. Po tym czasie dzwoni do nas. Często mówi, że już wszystko się wyrównało. Czasem część tego, nad czym pracował z dzieckiem, się wyrównała, ale coś nadal pozostaje zaburzone. Wtedy zapisuje dziecko do nas na terapię - dodaje Kamila Wiśniewska z Ośrodka Rehabilitacji „Navita”.

NowosciTorun