Grota ojców Europy

Archeolodzy dokonali sensacyjnego odkrycia w centrum Rzymu. Znaleźli mityczną grotę Lupercal. Dowodzi się, że legenda o początkach Wiecznego Miasta, a więc i kultury europejskiej, przekazuje fakty.

<!** Image 2 align=right alt="Image 70342" sub="Arystycznie wykonane starorzymskie mozaiki zdobiące sklepienie groty Lupercal ">Rzym stworzył podwaliny współczesnej cywilizacji europejskiej, jednak same początki Wiecznego Miasta tonęły w mrokach mitów. Nic więc dziwnego, że potwierdzenie, iż archeolodzy rzeczywiście odkryli grotę Lupercal, przekazał światowym mediom osobiście Francesco Rutelli, wicepremier Włoch i minister kultury.

- Włochy i Rzym nie przestają zadziwiać świata wciąż nowymi archeologicznymi i artystycznymi odkryciami. Niezwykła jest świadomość, że w końcu znaleźliśmy mityczne miejsce, które, jak się okazało, realnie istnieje - oświadczył minister Rutelli 20 listopada na specjalnie zorganizowanej konferencji prasowej.

<!** reklama>Jaskinia zwana Lupercal była dla Rzymian świętym miejscem. To w niej miała Romulusa i Remusa karmić własnym mlekiem wilczyca. Jak mówi starorzymski mit, Amulius, pokonawszy króla Numitora skazał jego wnuków - Romulusa i Remusa - na śmierć, aby w przyszłości nie dochodzili swych praw do tronu. Niemowlęta wrzucono do kosza, a ten do Tybru. Kosz jednak nie zatonął. Maleńkich chłopców znalazła wilczyca i zaopiekowała się nimi w grocie. Potem chłopców znalazł pasterz, który ich wychował. Gdy bliźniacy dorośli, zwyciężyli Amuliusa i przejęli schedę po dziadku, jednak podzieliła ich walka o władzę. Romulus zabił brata, a w miejscu jego śmierci założył Rzym, którego stał się pierwszym królem.

Pod ruinami pałacu

Jak podają starożytne kroniki, na pamiątkę cudownego ocalenia Romulusa i Remusa co roku odprawiano w lutym rytuały w grocie nazwanej Lupercal. Kapłani zabijali psa i dwie kozy, a ich krwią ceremonialnie mazali czoła dwóch chłopców ze szlachetnych rodów. Zwyczaj ten przetrwał aż do 494 r. n.e. Dopiero wtedy, w już chrześcijańskim Rzymie, zakazał go papież Gelazjusz walczący z pogańskimi kultami. Pamięć o tym, gdzie znajdowała się mityczna grota, zaginęła.

Na grotę Lupercal natknięto się przypadkowo, w trakcie prac archeologicznych prowadzonych pod ruinami pałacu cesarza Augusta na szczycie Palatynu, wysokiego na 70 m wzgórza w centrum Rzymu.

Pracownicy z rzymskiego wydziału dziedzictwa kultury, kierowani przez dr Irene Iacopi, prowadzili prace rekonstrukcyjne pałacu Augusta. Badania pod fundamentami ruin wykazały jednak, że także głębiej znajdują się jakieś obiekty. Wreszcie w styczniu tego roku archeolodzy natknęli się na jaskinię - na poły naturalną, na poły obrobioną przez człowieka kryptę.

Podejrzewano, że grota może mieć szczególne znaczenie. Wtedy kierownictwo nad zespołem naukowców objął prof. Giorgio Croci. Archeolodzy w obawie przed zawaleniem się mas ziemi i skał przez pół roku zdalnie badali grotę. Najpierw użyli endoskopu, skanera laserowego i zdalnie sterowanych kamer. Minęło sporo czasu, zanim wydrążyli we wzgórzu szyb na tyle szeroki, aby eksperci mogli wejść do środka. Przebadali wnętrze i zdobiące je mozaiki. Teraz byli już pewni - odkryli świętą grotę Lupercal!

Grota znajduje się 16 m pod powierzchnią ziemi, ma ponad 8 m wysokości i kształt zbliżony do okręgu o średnicy ok. 7,5 m. Jest częściowo zabudowana, a jej sklepienie wieńczy bogato zdobiony mozaiką marmurowy sufit.

- Wyobraźcie sobie nasze zdumienie, gdy nabraliśmy pewności, że mamy do czynienia z obiektem z legend - oświadczył światowym mediom kierownik grupy badawczej, prof. Giorgio Croci. - To jasne, że cesarz August chciał, aby jego siedziba została zbudowywana w miejscu, które było święte dla Rzymu.

Źródło naszej cywilizacji

Od roku 500 p.n.e. Palatyn stał się miejscem zamieszkania najbogatszych obywateli Rzymu. Gdy Republika Rzymska w I w. n.e. przekształciła się w cesarstwo, na szczycie wzgórza cesarz August zbudował pałace dla siebie i swojej żony Liwii. Jego następcy również wznosili na Palatynie okazałe rezydencje. Obecnie całe wzgórze jest pokryte ruinami i tunelami, sięgającymi daleko w głąb ziemi.

Odkrycie groty Lupercal trudno przecenić. Jest to kolejny materialny dowód na to, że to fakty stanowią fundament legendy Rzymu - cywilizacji, na której gruzach wyrosła kultura naszej współczesnej Europy.