Kolejne ciekawe znalezisko w Pniu koło Ostromecka. Grób ciężarnej kobiety zawalony kamieniami [zdjęcia]

Cmentarzysko w Pniu koło Ostromecka wciąż zadziwia archeologów. Zaledwie kilka dni temu informowaliśmy o natrafieniu przez ekipę badawczą na pierwszy w Polsce pochówek 5 - 7 letniego dziecka, które złożono do grobu twarzą do ziemi, w dodatku z kłódką na stopie.

Dziś spieszymy donieść o kolejnym, ciekawym znalezisku. Niezwykłe jest już to, że jama grobowa znajdowała się w trudno dostępnym terenie. - Struktury ziemne były twarde, z kamieniami. Z trudem prowadzono eksplorację łopatami i szpadlami, używając też precyzyjniejszych narzędzi – informują archeolodzy

- Wykopanie takiej jamy grobowej nie było proste – trudny teren, spore kamienie. Z powodów dla nas nieznanych zdecydowano się jednak kobietę w tym miejscu pochować. Pytanie dlaczego? - zastanawia się prof. Dariusz Poliński z Instytutu Archeologii UMK, pod kierunkiem którego prowadzono badania.

Usytuowanie jamy grobowej w takim miejscu zaintrygowało naukowców.

- Okazało się że jest w niej szkielet młodej kobiety, a także – w miednicy - szkielet jej nienarodzonego dziecka. To bardzo rzadkie, bo szkielety dzieci, zwłaszcza nienarodzonych, są bardzo delikatne i kruche, w większości przypadków nie zachowują się. Po wstępnej ocenie antropologicznej okazało się, że wiek tego szkieleciku to około 20 - 25 tygodni - informuje prof. Poliński.

W szkielecie kobiety archeolodzy stwierdzili brak prawej kości ramiennej. Powód? - Grób został naruszony młodszym wkopem grobowym. Ciekawostką jest to, że wykop ten nie zawierał żadnych szczątków ludzkich. Być może kopiący zorientowali się, że naruszają grób wcześniejszy.

Hipotez dlaczego kobieta została pochowana w takim miejscu jest wiele. W XVII wieku, ale nie tylko wówczas, był duży strach przed dziećmi nieochrzczonymi i nienarodzonymi. Być może z tego powodu wybrano takie miejsce. Może też obawiano się kobiety. Nie stwierdzono jednak przy niej przedmiotów zabezpieczających, jak przy poprzednich znaleziskach. Pochowek w tak trudnym terenie może jednak sugerować, że obawiano się jej w jakiś sposób, czy też chciano odizolować.

- Szkielety dziecka i kobiety poddane zostaną badaniom. Być może wtedy będzie można coś więcej powiedzieć – podkreśla prof. Poliński.

Dziwne pochówki znajdowano w Pniu już wcześniej. Najgłośniejszy z nich to odkopana w ub. r. „wampirka z Pnia”. Z kolei kobieta, której grób odkryto w 2007 r. miała kamień położony na lewej dłoni. Okazało się potem, że chorowała na syfilis. W 2005 r. natrafiono na grób starszej kobiety, która miała kamienie ułożone koncentrycznie wokół czaszki. W 2007 r. odkryto podwójny pochówek młodego mężczyzny z dzieckiem, które znajdowało się na podudziach mężczyzny. To także bardzo rzadkie znalezisko.

Dziecko miało duży kamień przy czaszce, takiej wielkości jak sama czaszka. Mniejsze kamienie ułożone były także pod stawami kolanowymi oraz pod spojeniem łonowym. Pozycja dziecka też była dziwna, przypominała ukrzyżowanego, bo górne kończyny były rozrzucone.

- Większość grobów, które odkryliśmy w Pniu z jakichś powodów była inna. Można domniemywać, że były to groby osób wykluczonych. Chowano w nich ludzi, których podejrzewano o nienormalne zachowanie czy łączność ze złymi siłami. Osoby, które były nieochrzczone, miały różne choroby, były topielcami – wylicza prof. Dariusz Poliński.

Archeolodzy z Torunia zakończyli już prowadzone tego lata badania w Pniu. Zapowiadają jednak, że wrócą tu jeszcze. Kiedy? Może latem przyszłego roku.