Morze Czerwone jak ulice [KOMENTARZ]

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >Co to za wypoczynek, kiedy leży się na plaży, a całkiem niedaleko płonie miasto i giną ludzie? - retorycznie pyta w jednej z telewizji informacyjnych kobieta, która właśnie zrezygnowała z wakacji w Egipcie.

Przykład empatii świetny. Ale niezwykle rzadki. Biura podróży, przynajmniej niektóre, wciąż oferują wyloty do egipskich kąpielisk i wciąż nie brakuje chętnych, żeby tam jechać. I nic w tym dziwnego. Zdaje się, że niewiele nas interesuje to, co dzieje się poza hotelami, basenami i strefami dla ludzi z opaskami all-inclusive na nadgarstkach. <!** reklama>

Czysta pościel, dobry wybór drinków w barach i dań w restauracji, i jeszcze żeby animatorzy zajęli się jak trzeba dzieciakami i żeby nie zdzierali za fakultatywne atrakcje - to się liczy. Do Egiptu jedzie się po słońce, nie po to, by przejmować się krwawymi masakrami w Kairze. Podobnie ci, którzy zwiedzają Chiny, średnio przejmują się losem Tybetańczyków, a miłośnicy plażowania na Kubie - standardem życia i prawami człowieka u obywateli reżimu klanu Castro.

Cynizm? Ktoś powie, że nie, bo przecież wybiera się to pluskanie w Sharm El-Sheikh, bo tak wychodzi z porówniania ceny i atrakcji, jakie się za nią dostaje. Kupuje się wakacje, a nie styl, w jakim egipcjanie rozwiązują swe własne problemy. Zresztą tak już jest, że obchodzą nas te nieszczęścia, które nas dotykają lub dochodzi do nich blisko. To, co dzieje się daleko, tysiące kilometrów stąd - jest jedynie obrazkiem z telewizyjnego dziennika. Nawet jeśli na ten tydzień założymy kąpielówki i zbliżymy się do środka dramatu. Oczywiście, ktoś inny zapytać może, co to za wypoczynek. Narażając się na wzruszenie ramion.