Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Pierwsze kąpieliska nad Bałtykiem zaczęły powstawać pod koniec XVIII wieku, na wzór francuskich

Hanna M. łopatyńska, Muzeum Etnograficzne w Toruniu
Krewni naszej Czytelniczki Elżbiety Wykrzykowskiej - Julian Wykrzykowski z żoną Łucją, synami i znajomymi podczas letniego wypoczynku na plaży w Sopocie
Krewni naszej Czytelniczki Elżbiety Wykrzykowskiej - Julian Wykrzykowski z żoną Łucją, synami i znajomymi podczas letniego wypoczynku na plaży w Sopocie archiwum
Przed dwoma tygodniami z naszymi Czytelnikami Albumu Rodzinnego wypoczywaliśmy nad Wisłą w Toruniu. Tym razem wybieramy się nad morze.

Na początku XIX wieku coraz częściej wyjeżdżano do miejscowości uzdrowiskowych, czyli do tzw. wód, najczęściej położonych nad morzem. Zachęcali do tego lekarze, podkreślający dobroczynne działanie morskiej wody i powietrza.

Francuska moda

Do Polski moda na wypoczynek nad morzem przywędrowała w pierwszej połowie XIX wieku z Francji. Zamożni Polacy wyjeżdżali na plaże francuskiej Riwiery i nad Morze Północne, a także do kurortów nadbałtyckich: Sopotu (Zoppot), Kołobrzegu (Kolberg), Świnoujścia (Swinemün-de), Połągi. Podróżom sprzyjał rozwój kolei, łączącej nadmorskie miejscowości np. z Poznaniem i Warszawą.

Nad Bałtykiem zaczęły pojawiać się nowe wille, pensjonaty, restauracje, kawiarnie, domy zdrojowe. Turyści mogli korzystać z atrakcji takich jak spacery po sopockim molo, które w latach 60. XIX wieku tak opisywała w „Tygodniku Ilustrowanym” pisarka Jadwiga Łuszczewska: „Jest to pomost na palach rzucony w morze i ubrany ławkami. Tam podróżni najtłumniej się garną, są godziny, w których przecisnąć się nie można na nawodnym ganku. Oblany falami, nad falami zawieszony siedzisz jakby w nieruchomej łodzi”.

Lustracje sanitarne

Na przełomie XIX i XX wieku odpoczynek nad morzem był już bardzo powszechny i dostępny dla turystów o różnym statusie społecznym i materialnym.

W kurortach, takich jak Sopot i Kołobrzeg, bywali głównie lekarze, adwokaci, urzędnicy, właściciele fabryk, dziennikarze, pisarze, aktorzy. Turyści poszukujący niższych cen wybierali odpoczynek w wioskach rybackich. Do tańszych należały też podmiejskie kąpieliska, takie jak Jelitkowo lub Brzeźno, z których w dni wolne od pracy chętnie korzystali też mniej zamożni mieszkańcy Gdańska.

W wieku XX kurortowi goście stawali się coraz bardziej wymagający. Narzekali na brak prądu, kanalizacji, pitnej wody. Dla poprawy warunków sanitarnych w okresie międzywojennym przeprowadzano więc lustracje sanitarno-porządkowe plaż, a tzw.lekarz klimatyczny kontrolował warunki w pensjonatach i pokojach do wynajęcia.

W latach 30. XX wieku wiele wsi rybackich stało się miejscowościami wypoczynkowymi, np. Hel, Kuźnica, Jastarnia. Założono nowe letniska: Juratę i Jastrzębią Górę. Powstawały liczne pensjonaty o nazwach egzotycznych („Lido”, „Castellamara”) lub swojskich („Dom Polski”, „Dwór Kaszubski”,„Morskie Oko”). Nowością były zorganizowane formy wypoczynku - obozy i kolonie dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

Letnicy spędzali czas nie tylko na plażach, ale też w parkach, na promenadach i kortach tenisowych, w restauracjach i kawiarniach. Urządzano dancingi na świeżym powietrzu oraz koncerty, nierzadko słynnych artystów, np. Jana Kiepury. W najbardziej luksusowych uzdrowiskach budowano kasyna gry, tory wyścigów konnych, ogrody zimowe.

Atrakcję stanowiły przejażdżki statkami spacerowymi, np. z Sopotu na Hel lub ze Świnoujścia na pełne morze.

Prawo do wypoczynku

Po II wojnie światowej w całej Europie zwiększyła się popularność wyjazdów wakacyjnych. W krajach zachodnioeuropejskich podróżowano głównie indywidualnie. Inaczej było w Europie wschodniej, czyli w krajach tzw. demokracji ludowej, gdzie podkreślano zwłaszcza rangę wypoczynku zbiorowego.

Także władza ludowa w Polsce traktowała wypoczynek bardzo serio, o czym świadczą zapisy w Konstytucji PRL z 1952 roku, gdzie czytamy: „Obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mają prawo do wypoczynku, a organizacja wczasów, rozwój turystyki, uzdrowisk, urządzeń sportowych, domów kultury, klubów, świetlic, parków i innych urządzeń wypoczynkowych stwarzają możliwości zdrowego i kulturalnego wypoczynku dla coraz szerszych rzesz ludu pracującego miast i wsi”.

Wczasy pod gruszą

Państwo przejęło domy wypoczynkowe i całą bazę turystyczną, a organizacją wakacyjnych wyjazdów zajął się powołany w 1946 roku Fundusz Wczasów Pracowniczych. Od 1958 roku zaczęły powstawać zakładowe ośrodki wypoczynkowe. Urlop spędzano także w domkach kempingowych, a nawet w wagonach kolejowych na bocznicach.

W latach 60. XX wieku coraz więcej Polaków wyjeżdżało na wakacje do NRD, a także do kurortów nad Morze Czarne lub Balaton.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na nowosci.com.pl Nowości Gazeta Toruńska