<!** Image 3 align=none alt="Image 213246" sub="Magda Bolewska: - Szukam miejsc, do których trudno dotrzeć turystom
[Fot. archiwum]">
Rozmowa z MAGDĄ BOLEWSKĄ, utytułowaną pływaczką AZS UMK, obecnie Toruńczyka Toruń, podróżniczką amatorką.
Jakim jednym słowem mogłaby Pani określić swoje podróże?
Niewiadoma. Bo kiedy się wyjeżdża, to nigdy nie wiadomo, co może nas spotkać. Zawsze jest jakaś przygoda, coś nieprawdopodobnego do przeżycia. Jasne, można zaplanować swoją podróż, ale dopiero na miejscu okazuje się, co może nas tam czekać.
Jaki był cel ostatniej podróży?<!** reklama>
Peru. Wszystko zazwyczaj zaczyna się od znalezienia tanich biletów lotniczych, a później jest już tylko radość z myślenia o tym, co może mnie spotkać podczas kolejnej podróży. Zaraz po tym, jak trafiłam na promocję połączeń do Peru, zadzwoniłam do koleżanki z pytaniem, czy leci ze mną. Nie miała dużo czasu na podjęcie decyzji, ponieważ liczba dostępnych w tak dobrej cenie biletów bardzo szybko się kurczyła. Po trzech minutach zadzwoniła oświadczając, że jedzie, choć strach ją paraliżował.
No to decyzja była rzeczywiście spontaniczna. A sama podróż?
Na miejscu przede wszystkim rozmawiałyśmy z mieszkańcami, bo najlepiej wiedzą, co jest warte zobaczenia, a co jest przereklamowane. Trasę planowałyśmy tak, by podróżować wyłącznie na własną rękę i by zobaczyć miejsca, o których marzyłyśmy. Reszta była właśnie tą niewiadomą.
Dokąd zaprowadziła wspomniana spontaniczność?
W najpiękniejsze zakamarki Peru. Małe górskie wioski w Andach, miejscowe bazary, gdzie nie ma turystów, a także do nigdy niezasypiającej dżungli. Nie dało się, oczywiście, uniknąć sztandarowych miejsc, tych typowych dla Peru. Podróżowałyśmy po południowej części kraju. Zazwyczaj przemieszczałyśmy się lokalnymi autobusami, od miasta do miasta.
Mimo że nie zawsze do pokonania były bardzo duże odległości, to przejazdy zajmowały dużo czasu, bo tak jeździ się w górach, na wysokości nawet 5 tysięcy metrów. Z tego powodu starałyśmy się przemieszczać nocą, by nie tracić cennego czasu. Jeśli chodzi o najważniejsze miejsca turystyczne, to warto wspomnieć o Machu Picchu, które, niestety, nie zrobiło na mnie piorunującego wrażenia ze względu na tłumy turystów. Zdecydowanie w trakcie podróży szukam miejsc, do których trudno jest dotrzeć turystom, bo tylko tak można prawdziwie poznawać kraj.
Peru to także niesamowita przyroda...
I klimat. Jezioro Titicaca leży na wysokości blisko 4 tys. m n.p.m. Kiedy przyjechałyśmy tam około godziny 5 nad ranem, panowała minusowa temperatura. Z kolei kilka dni później przejechałyśmy nieco dalej i niżej - do dżungli, gdzie temperatura wzrosła do ponad 40 stopni. Wracając wspomnieniami do tej podróży myślę, że to chyba właśnie góry zachwyciły mnie najbardziej. Prawie pionowe ściany Kanionu Colca zatykały dech w piersiach, a podczas wspinaczki wysokogórskiej z całym wyposażeniem na plecach czasami wręcz całkiem dosłownie. Po raz pierwszy wspinałam się tak wysoko i wyjeżdżając zastanawiałam się, czy nie dosięgnie mnie tam choroba wysokościowa.
To była podróż Pani życia?
Mam nadzieję, że będą kolejne. W momencie, gdy wracam do domu, bardzo szybko zaczynam zastanawiać się, dokąd uda mi się wybrać następnym razem. Podróżując nie lubię powracać w te same miejsca, wyjątkiem są jedynie powroty do Polski. Przyjemnie jest wyjechać, poznawać nowe kultury i ludzi, ale po pewnym czasie po prostu zaczynam tęsknić. Może podróżujemy właśnie po to, aby móc wracać, mieć wspomnienia na zimowe wieczory i gorsze chwile? <
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
