Wydarzenia gdańskie to dla nas poważne zagrożenie [OPINIA]

Pkt 1 Zamach nie miał tła politycznego. Należy akcentować, że sprawca to kryminalista, chory psychicznie, nie mógł działać z pobudek innych niż kryminalne i wynikające z zaburzeń. Uwaga: niedopuszczalne są treści sugerujące, że także przestępca czy szaleniec może działać pod wpływem impulsu politycznego, a zaburzeni są szczególnie na sugestie podatni. Scena zamachu: można pokazywać, ale najlepiej z wyłączeniem epizodu, w którym sprawca mówi o PO.

Pkt 2 Akcentować i rozwijać wątek złej organizacji koncertu: brak należytej ochrony, wątpliwości wokół zgłoszenia imprezy. Uwaga: Owsiakowi nie stawiać zarzutu wprost, ale systematycznie budować skojarzenia: organizacja koncertu-Owsiak - zamach.

Pkt 3 Wątek organizacji daje możliwość działań ofensywnych, należy budować kontrast: ONI to uchybienia w organizacji koncertu, ONI wydali na sprawcę za mały wyrok, gdyby siedział, nikogo by nie zabił, MY: szybka reakcja naszego państwa, które nie jest teoretyczne, energiczne działania prokuratury, policja sprawnie wyłapuje hejterów. Uwaga: nie dopuszczać pytań, dlaczego nie wyłapywała wcześniej

Pkt 4 Ofiara zamachu w naturalny sposób wywołuje pozytywne skojarzenia, budzi sympatię. Nie przeciwdziałać. Odwrotnie: wykorzystać do wzmocnienia wiarygodności naszego przekazu: zmarłego prezentujemy w pozytywnym ujęciu (dobry prezydent, lubiany człowiek, blisko ludzi, ceniony samorządowiec itp.). Uwaga: bezwzględnie schować elementy poprzednio obowiązującej narracji (zamieszany w Amber Gold, ukrywa majątek, nieudolny prezydent, nawet plażę zatruł ściekami, nieodpowiedzialny - chce sprowadzić uchodźców itp.)

Pkt 5 Przeciwnik drążyć będzie wątek tzw. mowy nienawiści. Tu należy przejąć narrację: tak, mowa nienawiści jest groźna, odnosimy się do tego z troską. Uwaga: odbiorca nie może mieć wątpliwości, że winę ponosi totalna opozycja i jej media.

Wystarczy. Całą tę instrukcję zmyśliłem. Ale jeśli nawet nigdy podobny dokument nie powstał, a pewnie nie, bo takich rzeczy nie spisuje się na papierze, to i tak materiały o gdańskiej tragedii w mediach rządowych realizują taki właśnie wzorzec. A wzorcowy przykład to słynne już główne wydanie poniedziałkowych „Wiadomości” TVP, w którym w ciągu 24 minut wielokrotnie powtarzano, że Stefan W. to kryminalista, wielokrotnie podkreślano, że może być chory psychicznie, wiele minut poświęcono wątkowi złej organizacji koncertu, ale ani razu, w żaden sposób nie poinformowano o tym, co zabójca wykrzykiwał ze sceny. Mowa nienawiści, oczywiście, ale przykłady dotyczyły wyłącznie ludzi kojarzonych z opozycją. Dokładnie według niewidzialnej instrukcji.