Z trzynastu posłów naszego okręgu wyborczego, jak skrupulatnie wyliczyliśmy we wtorkowych „Nowościach”, „za” było 12, a „przeciw” zagłosował jedynie Paweł Szramka z PSL-Kukiz-15.
Pytani przez nas dlaczego byli za podwyżkami, Arkadiusz Myrcha z KO tłumaczył, że był za „kompleksowym uregulowaniem tych kwestii i powiązaniem wynagrodzenia ze średnią płaca w kraju”. Szczerze mówiąc, wolę już argumentację jego klubowej koleżanki, Iwony Hartwich, która po prostu powiedziała, że głosowała za, bo taka była rekomendacja klubu.
Gdy zrobił się szum, klub opinię zmienił i teraz cieszy się, że Senat, gdzie opozycja ma większość, całą ustawę odrzucił. Inny rekord - w umiejętności sprawnego odwracania kota ogonem pobił jednak rządzący PiS. Projekt ustawy podwyżkowej wyszedł z komisji regulaminowej, gdzie PiS ma większość, w Sejmie prace nad projektem reprezentował nasz ulubiony poseł Jarosław Zieliński z PiS, a spośród członków jego klubu „za” głosowało 226 posłów, żaden nie był „przeciw”, jedynie dwóch się wstrzymało, przy czym głosując w ten sposób to politycy PiS pokazali największą hipokryzję, bo podczas niesławnej afery z meganagrodami od ówczesnej premier Szydło, sami te wynagrodzenia obniżali, a prezes Kaczyński tłumaczył, że teraz ma być skromnie. Jasne, teraz idzie kryzys i ma być na bogato. I co? I nic!
Mimo, albo raczej wbrew postawie partii władzy, to opozycja, a szczególnie KO dostaje od opinii publicznej największe manto za całą tą sprawę.
Najbardziej tajemnicza wypowiedź tygodnia? Tu rekord bezsprzecznie należy do byłego już dyrektora toruńskiego Centrum Sztuki Współczesnej, a od niedawna nowego dyrektora bydgoskiego Muzeum Okręgowego, Wacława Kuczmy. Otóż w „Zwierzeniach przy muzyce” na antenie Radia PiK, pytany o reakcję żony na wieść o perspektywie powrotu do Bydgoszczy, Wacław Kuczma zwierzył się tak: „Bardzo się ucieszyła, że nie będę musiał jeździć do Torunia i nie będę wcześnie wstawał i nie będę musiał mieć kontaktu z nieodpowiednimi płaszczyznami życia społeczno-politycznego. Idąc do Torunia, o pewnych rzeczach nie wiedziałem, skrzętnie je przede mną ukrywano, dopiero będąc tam, dowiedziałem się, ale już klamka zapadła. Jedno muszę przyznać, że tam są świetni ludzie. W CSW w Toruniu jest bardzo profesjonalna kadra, ludzie pracują, są zaangażowani w to, co robią”.
Strasznie jestem ciekaw, o jakie to „nieodpowiednie płaszczyzny” chodzi, jakie to tajemnice przed dyrektorem tak skrzętnie ukrywano i kiedy właściwie się o tych mrocznych sekretach dowiedział. Na początku, w środku, czy może dopiero pod koniec pięcioletniej kadencji, którą na dyrektorskim stanowisku w Toruniu spędził niemal w całości, bez kilku miesięcy. Aż do momentu, kiedy zwolniło się miejsce w Bydgoszczy.
A swoją drogą, te enigmatycznie wypowiedzi i cały ten ezopowy język to pikuś w porównaniu ze stylem, w jakim pięć lat temu odchodził poprzedni dyrektor Centrum Sztuki Współczesnej, Paweł Łubowski. Wtedy to się działo! Paweł Łubowski zarzucał prezydentowi Michałowi Zaleskiemu, że ten wywierał na niego presję, mało tego, okazało się, że szef CSW potajemnie nagrywał ich rozmowy. Zarzucał, ale nie udowodnił. Po kilku latach zapadł wyrok nakazujący Pawłowi Łubowskiemu przeproszenie prezydenta Torunia. Szerzej o finale "afery taśmowej" w CSW
13. Zlot Zabytkowych Volkswagenów w gminie Kowal
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
