- Dziś państwo skazuje nasze chore dzieci na powolną eutanazję. Codziennie wybieramy: leki czy jedzenie? - mówią protestujący. Za miesiąc powtórzą akcję przed mostem. Potem ruszą do Warszawy.
<!** Image 3 align=none alt="Image 188082" sub="Protest na placu Armii Krajowej spowodował utrudnienia w ruchu [FOT.: ADAM ZAKRZEWSKI]">Plac Armii Krajowej, czwartek, godzina 13.00. Ruszają. Matki i ojcowie (rzadziej) z transparentami. Z dziećmi na wózkach inwalidzkich lub upośledzonymi prowadzonymi za rękę. Przez 10 minut blokują przejście dla pieszych i ruch aut. Pięć minut przerwy i kontynuują. I tak do 15.30. O co walczą?<!** reklama>
Czas wyjść z domowych więzień
- Żyjemy w nędzy i ubóstwie. Na to skazuje nas państwo - mówi Maja Szulc, matka niewidomego od urodzenia 13-letniego Mateusza. - Codziennie zastanawiam się, czy kupić krople do oczu, których syn wymaga, czy jedzenie dla pozostałych członków rodziny.
Ich czteroosobową rodzinę utrzymuje mąż. Ona, jak większość podobnych jej matek, musiała zrezygnować z pracy zawodowej. Syn wymaga całodobowej opieki. Trzeba go zawieźć do szkoły i przywieźć, opiekować się w nim domu, pomagać w wielu czynnościach.
Pani Maja, identycznie jak inni rodzice niepełnosprawnych, dostaje od państwa tytułem rekompensaty 520 zł miesięcznie. Do tego świadczenie na chore dziecko w wysokości 153 zł.
- Jak z tego wyżyć? To niemożliwe! - mówi. - Jeśli rząd nie podwyższy tych świadczeń, będziemy protestować do skutku. Za miesiąc powtórzymy akcje w tym samym miejscu. Potem zablokujemy Warszawę przed Euro 2012. Apeluję do wszystkich rodziców: wyjdźmy w końcu wszyscy z domów!
Co z nami - matkami?
Główny postulat stowarzyszenia rodziców ON „Mam Przyszłość” to uznanie przez rząd całodobowej opieki za pracę i wynagrodzenie jej najniższą pensję krajową
- Nie jesteśmy roszczeniowi, tylko walczymy o minimum egzystencji dla naszych rodzin - podkreśla Iwona Hartwich, kierująca protestem.
Wtórują jej kobiety z Bydgoszczy, Chełmży, Golubia-Dobrzynia i innych miejscowości.
- Mam troje zdrowych, nastoletnich dzieci i najmłodsze upośledzone umysłowo - Irena Basaj z Ostrowitego wskazuje na stojącego obok chłopca. - Poświęciłam mu całe życie. Gdy dorośnie, może dostanie rentę. A co będzie ze mną?
Pytanie jest słuszne, bo matki takie jak ona nie wypracowują sobie praktycznie prawa do emerytury.
Po latach opieki zmęczone dźwiganiem, przewijaniem, karmieniem itd. swoich chorych dzieci same szybko zapadają na zdrowiu. I klepią biedę.
Ojcowie, którzy podejmują w takich sytuacjach trud samodzielnego utrzymania rodziny (nie wszyscy, bo część zostawia żony z niepełnosprawnymi pociechami), też są w sytuacji nie do pozazdroszczenia.
- Mąż pracuje fizycznie na nas sześcioro. Jest bardzo ciężko. Jak mamy dalej żyć? - pyta pani Irena.
Ich protest utrudnia poruszanie się po Toruniu, ale całkowicie go nie blokuje. Na miejscu jest policja. Postronni torunianie, których pytamy o zdanie, solidaryzują się z rodzicami ON. - Niech walczą. Chociaż to smutne, do czego doszło w tym kraju: żeby chorzy na wózkach wyjeżdżali na ulicę - kiwa głową Dorota Kozan, czekająca na przystanku na autobus.
Warto wiedzieć
Głodowe świadczenia dla rodziców ON
520 zł - tyle wynosi zasiłek dla rodzica niepełnosprawnego dziecka, który musi zrezygnować z pracy zawodowej,
153 zł - świadczenie na takie dziecko. Inne zasiłki są prawie nieosiągalne, bo progów dochodowych nie waloryzowano od wielu lat.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
