Hałasujesz w dzień? Nie pozostaniesz bezkarny. Zobacz, jaki mandat możesz dostać

Nocne imprezy, które przeszkadzają innym to zjawisko z którym borykają się mieszkańcy praktycznie wszystkich miejscowości w Polsce. Część sąsiadów dzwoni na policję, by ta pomogła w zachowaniu ciszy nocnej. Zakłócanie spokoju podlega bowiem karze.

Okazuje się, że równie uciążliwe jest zakłócanie spokoju dziennego. Jak się bronić przed głośnym sąsiadem, który nie daje nam żyć ani w dzień ani w nocy? Tu z pomocą przychodzi prawo a konkretnie art. 51 Kodeksu wykroczeń. Wskazuje on bowiem wyraźnie, że kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym,podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.   

Ważne jest również czy osoba, która dopuściła się wyżej wymienionych czynówbyła pod wpływem alkoholu, środków odurzających lub czy czyn miał znamiona chuligańskiego:

• Wówczas osoba ta może również podlegać karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

• Warto pamiętać, że podżeganie i pomocnictwo także są karalne.

Kiedy można mówić o zakłócaniu spokoju sąsiadów? Gdy z powodu bezpośredniego odziaływania na zmysły występuje naruszenie równowagi psychicznej powodujące negatywne przeżycia. Może to być np. 

• nieustanne i głośne szczekanie psa sąsiadów, 

• wielogodzinny hałaśliwy remont, 

• huczna impreza, 

• rodzinna awantura,

• gra na instrumencie.

Jeśli te sytuacje wywołują niepokój, rozdrażnienie, powodują brak koncentracji, krótko mówiąc - utrudniają życie sąsiadom, można z całą pewnością mówić o zakłócaniu spokoju. 

Bardzo często pierwszym elementem radzenia sobie z osoba, która zakłóca spokój w ciągu dnia jest rozmowa z nią i zwrócenie jej uwagi. Z reguły, niestety jest to sposób, który nie przynosi spodziewanych efektów. Wtedy nie pozostaje nic innego jak zadzwonić na policję.  

Jak czytamy na infor.pl przepisy prawa cywilnego również regulują zakłócanie spokoju dziennego. Artykuł 144 mówi o zakazie immisji: właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

Immisja może być bezpośrednia, jak np. umyślnie zostawienie nieczystości na posesji sąsiada (tu obowiązuje ochrona własności prywatnej w myśl art. 140 k.c.), czy pośrednia - to dźwięk, zapach, ciecz. Immisję pośrednią dzieli się również na materialną i niematerialną. Ta druga ma bezpośredni wpływ na psychikę, uczucia czy poczucie wrażliwości sąsiada. Przed takimi immisjami właściciel może się chronić, powołując się na art. 23 i 24 kodeksu cywilnego, czyli w trybie ochrony dóbr osobistych i z art. 222 kc w zw z art. 144 kc. 

Zgodnie z art. 51 Kodeksu wykroczeń: „Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu (orzekanej w wymiarze od 5 do 30 dni), ograniczenia wolności (trwa 1 miesiąc) albo grzywny (wymierzanej w wysokości od 20 do 5000 złotych)”.