Piosenka musi mieć to coś

Joanna Czajkowska z wykształcenia jest polonistką. Zarzuciła jednak plany związane z tym zawodem, bo jej największą miłością zawsze była i jest muzyka. I to wokół niej wszystko się teraz kręci.

<!** Image 2 align=none alt="Image 199480" sub="Ostatnio Joannę Czajkowską można było usłyszeć podczas koncertu pt. „Soul Behind 2”, który odbył się w klubie „Lizard King”. Fot. Zbigniew Siudowski ">

Przygoda z muzyką zaczęła się we wczesnym dzieciństwie.

- Jako sześciolatkę rodzice zapisali mnie do Społecznego Ogniska Artystycznego, w którym uczyłam się gry na fortepianie - wspomina Joanna Czajkowska. - To wiązało się z wieloma wyrzeczeniami - zamiast biegać po podwórku, trzeba było ćwiczyć lub wsiąść w tramwaj i jechać do ogniska na lekcję. W pewnym momencie za radą mojej pani profesor musiałam też zrezygnować z trenowania tenisa ziemnego, ponieważ ta dyscyplina sportu źle wpływała na pracę nadgarstka i usztywniała palce. Uzyskawszy dyplom ukończenia SOA, odetchnęłam z ulgą, że wreszcie będę miała czas dla siebie i całkowicie przestałam grać. Niestety. Byłam wtedy w tzw. głupim wieku i nie rozumiałam, że przez zaniechanie gry i ćwiczeń szybko zaprzepaszczę wszystkie umiejętności. Chopin, Bach i Mozart poszli w kąt.<!** reklama>

Muszą być emocje

Joanna Czajkowska jest wokalnym samoukiem, nie miała nauczyciela, który by ją pokierował, podsunął repertuar, wytknął błędy, wskazał ścieżki interpretacji. Zaufała swojej muzykalności i intuicji. Podstaw emisji głosu nauczyła się, śpiewając w chórach. Jako dorosła osoba bliżej zainteresowała się techniką wokalną. Zaczęła też brać udział w warsztatach.

Teraz sama chętnie dzieli się wiedzą i umiejętnościami. Mimo że nie ma przed nazwiskiem magicznych trzech literek, zdobytych na muzycznej uczelni, to doceniono jej talent i zaproponowano udzielanie lekcji. Co prawda, po maturze rozważała rozpoczęcie studiów wokalnych, jednak niechęć do opuszczenia ukochanego Torunia i zdrowy rozsądek, nakazujący wybranie bardziej praktycznego, nieartystycznego kierunku, skierował ją na polonistykę, która w rezultacie niezwykle ją pochłonęła. Najbardziej lubiła przedmioty językoznawcze, głównie semantykę.

Wokalistka unika próby szufladkowania w muzycznych gatunkach. - Nieważne, do jakiego nurtu przypiszesz piosenkę - ważne, by miała w sobie to coś: piękną, poruszającą melodię i niebanalny tekst, by jej wykonanie wzbudzało emocje i żeby ktoś chciał tego słuchać - uważa.

Dżungla w domu

Na pytanie, czy chciałaby być popularna, nie daje jednoznacznej odpowiedzi. - Chciałabym być rozpoznawalna na tyle, by ludzie chcieli kupować moje płyty i przychodzić na koncerty, ale nie interesuje mnie bycie gwiazdą. Teraz jestem na takim etapie, że o możliwość występu w godziwych warunkach dla szerszej publiczności muszę sama walczyć - przyznaje wokalistka. - I nie jest łatwo. Na szczęście są przyjaciele, którzy mnie w tym wspierają, a także wspaniali życzliwi muzycy, którzy dzielą się swoim talentem.

Ostatnio Joannę Czajkowską można było usłyszeć podczas koncertu pt. „Soul Behind 2”, który odbył się w klubie „Lizard King”. Zaśpiewała m.in. niezapomniane przeboje Michaela Jacksona i Czesława Niemena.

Pani Joanna cierpliwie czeka na swoje pięć minut i nie marnuje czasu. Oprócz prób i pracy przy kilku projektach muzycznych, znajduje czas na inne pasje. Uwielbia kwiaty. - Sąsiedzi mówią, ze przez moją manię mamy w domu prawdziwą dżunglę.

Toruńska wokalistka dba też o najbliższe osoby, dla których z chęcią gotuje. Lubi zarówno szalone eksperymenty, jak i sprawdzone potrawy, głównie kuchni śródziemnomorskiej. Uwielbia też sushi, ale na to danie w jej wykonaniu jeszcze przyjdzie czas.