Propozycja prezydenta na czas

<!** Image 1 align=left alt="Image 184667" >1. Od kiedy jest Pani na emeryturze?

Od 2008 roku. Zdecydowałam się zrezygnować z nauczania i przejść na wcześniejszą emeryturę. Byłam wtedy radną miejską i to zaważyło na mojej decyzji. Chodziło właśnie, między innymi, o czas na te obowiązki. Niestety, w wyborach 2010 roku nie zdobyłam już mandatu radnego. I wtedy trochę pożałowałam przejścia na emeryturę. Bo nie jestem typem emeryta w kapciach. Propozycja prezydenta, żebym została jego doradcą ds. społecznych, pojawiła się więc w odpowiednim czasie.<!** reklama>

2. Na jakiej zasadzie jest Pani zatrudniona i co z emeryturą?

Magistrat zatrudnił mnie na umowę o pracę na czas określony. Jako wcześniejszy emeryt muszę pilnować przychodów. Ponieważ przekroczyły one 70 procent średniej krajowej, ZUS wypłaca mi odpowiednio pomniejszone świadczenie. Praca doradcy daje mi wiele zadowolenia. Ostatnio satysfakcję miałam przy przygotowaniu projektu pomocy miasta rodzicom, których dzieci objęte są opieką żłobkową i przedszkolną.

3. Co Pani myśli, spotykając się z twierdzeniami o „emerytach, którzy młodym wykształconym blokują miejsca pracy”?

Jestem przekonana, że w życiu społecznym w ogóle, a w sferze zatrudnienia w szczególności, potrzebna jest równowaga. Świeżo upieczony magister, rozpoczynający pracę, potrzebuje wsparcia i doświadczenia starszego pracownika. Po to zresztą są ścieżki awansu - nic nie dzieje się skokowo. Z drugiej strony jednak jestem przeciwna przeciąganiu decyzji o zakończeniu aktywności zawodowej przez emerytów w nieskończoność.

Lidia Chamarczuk-Mazurek, doradca prezydenta Torunia ds. społecznych