Niechciany lokator to tylko z pozoru błahy kłopot. Polskie prawo jest tak skonstruowane, że pozbyć się go z mieszkania wcale nie jest łatwo. Dlatego niektórzy decydują się na ekstremalne rozwiązania.
Przykładów lokatorów, których nie sposób szybko się pozbyć, jest tylu, ilu codziennie przynosi życie. Pan Paweł odziedziczył mieszkanie w kamienicy po matce. Problem w tym, że w pakiecie otrzymał lokatora, który nie ma zamiaru przyjąć wypowiedzenia umowy najmu. Nie uda się też innemu właścicielowi mieszkania usunięcie lokatorki będącej w ciąży, którą kiedyś miasto zameldowało w prywatnej kamienicy w centrum. <!** reklama>
Polskie prawo jest tak skonstruowane, że chroni lokatora przed wyrzuceniem na bruk, bo teoretycznie jest on słabszą stroną.
Eksmisja to nie wszystko
Lokatorzy najczęściej zalegający z czynszem zdarzają się zarówno w mieszkaniach komunalnych, jak i w prywatnych kamienicach. W jednym i drugim przypadku najprostsza droga do pozbycia się ich to wypowiedzenie umowy najmu. Musi się to odbyć na piśmie, na miesiąc przed wygaśnięciem umowy. Jeśli wypowiedzenie dwukrotnie nie zostaje przyjęte, trzeba sprawę skierować do właściwego sądu rejonowego. Ten najprawdopodobniej orzeknie eksmisję. To jednak dopiero początek drogi.
Sąd orzeka eksmisję, decydując, czy eksmitowanemu przysługuje prawo do lokalu zastępczego. W przypadku mieszkań komunalnych taki lokal musi zapewni gmina. Jeśli mieszkanie jest prywatne, lokal musi zapewnić właściciel opróżnianego mieszkania.
Tysiąc rodzin komunalnych
W miastach lokale socjalne czy też tzw. lokale zastępcze to kłopot. Spółdzielnie mają setki wyroków eksmisyjnych całych rodzin, którym miasto powinno znaleźć inne mieszkanie. Czekają w kolejce. Bardzo wiele rodzin nie ma prawa do mieszkań zastępczych.
Komornik nie jest konieczny
Niechcianego lokatora można eksmitować dopiero wówczas, gdy został mu przyznany lokal socjalny albo tymczasowy - tym ostatnim może być nawet miejsce w schronisku. Dopiero w tym momencie do wykonywania zleconych przez sąd prawomocnym wyrokiem czynności może przystąpić komornik.
Czasami bezpośrednia interwencja komornika w towarzystwie policji nie jest konieczna, bo pierwszym etapem opróżniania mieszkania jest wezwanie eksmitowanego do dobrowolnego opuszczenia lokalu, oczywiście wyznaczając mu do tego określony termin. Po upływie wyznaczonego dnia i braku efektów - komornik przystępuje do opróżnienia lokalu z osób oraz przedmiotów tam się znajdujących.
Właściciel mieszkania, który decyduje się je wynająć, a nawet zameldować w nim określoną osobę, może uniknąć kłopotów z jej usunięciem.
Najprostszą metodą jest przeprowadzenie selekcji przyszłych lokatorów. Niektórzy właściciele mieszkań już zaczęli wymagać od chętnych czegoś w rodzaju referencji - opinii wystawionej przez właściciela poprzednio zamieszkiwanego lokalu.
Podczas zawierania umów warto, żeby przyszły lokator wskazał miejsce, do którego może się wyprowadzić po rozwiązaniu umowy.
Problem z lokatorem może mieć każdy, nawet ten, kto wynajmuje tylko pokój studentom. Nasz lokator może nawet nie być zameldowany. Nie można wyrzucać ludzi na bruk.
Kogo sąd nie wyrzuci
- Skierowanie sprawy o eksmisję do sądu nie oznacza, że eksmitować można każdego.
- Nie wolno eksmitować kobiety w ciąży, niepełnosprawnego i ubezwłasnowolnionego.
- Wyrok nie zapadnie wobec osób obłożnie chorych, bezrobotnych, emerytów i rencistów.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
