Top 10 toruńskiej kultury w minionym 2011 roku

Choć budowa sali na Jordankach stanęła w miejscu, a Regionalny Fundusz Filmowy nadal nie powstał, to jednak z kilku rzeczy możemy być zadowoleni.

1 .Koncert Roda Stewarta

Fenomen. I to choćby dlatego, że już po kilku utworach szkockiego wokalisty 16 tys. widzów poderwało się od razu do tańca lub podrygiwało. Poza sektorem VIP-ów, którzy przeżywali ten koncert jedynie wewnętrznie. Dwie godziny niezapomnianych przebojów z „Sailing”, „Rhythm of my Heart” i „Da Ya Think I’m Sexy” na czele. Złośliwi, którzy twierdzili, że Stewart to dinozaur, który odszedł do lamusa, musieli po czerwcowym koncercie szybko się z tych słów wycofać. Najbliższe 2-3 miesiące powinny przynieść odpowiedź na pytanie: Kto będzie muzyczną gwiazdą 2012 r.? I czy będzie nią Robbie Williams?

2. Sukces Julii Marcell i Piotra Głowackiego

Ta dwójka mijający rok może zaliczyć do szczególnie udanych. Pochodząca z Chełmna, ale wychowana na toruńskim Rubinkowie Marcell (a właściwie Julia Górniewicz) nagrała swoją drugą płytę „June”, która wstrząsnęła polskim rynkiem muzycznym. Pokazała, że Polak, a raczej Polka - potrafi. I chwała jej za to. Rozgłośnie radiowe pokochały jej utwory. Nagroda im. Grzegorza Ciechowskiego, która trafiła do niej od władz Torunia, to tylko dodatek.

Z kolei Piotr Głowacki błyszczy w sferze filmowej. Zachwycają się jego rolą ubeka w „80 milionach” krytycy. Zagrał w dwóch najgłośniejszych produkcjach minionego roku „Sali samobójców” oraz „Bitwie warszawskiej”, a także epizodycznie w nominowanym do Oscara „W ciemności”. Na premierę czeka kolejny film z jego udziałem „Być jak Kazimierz Deyna”. Ciekawe kto dziś jeszcze pamięta, że torunianin zaczynał karierę, tańcząc w grupie Baby Jagi?

3. Festiwal „Skyway”

Zjawisko ciekawie nie tylko pod względem artystycznym, ale i socjologicznym. Wieczorową porą impreza wyciągnęła torunian na starówkę całymi rodzinami. Dziennie przewijało się ok. 15 tys. osób. Co ciekawe aż 30 proc. uczestników przyjechało z innych miast. Z daleka można było zajrzeć m.in. do wnętrza Collegium Maximum, zobaczyć jak budynek staje na głowie, a na koniec płonie. Budżet imprezy wyniósł 715 tys. zł, w czym aż ok. 349 tys. zł pozyskanych ze środków zewnętrznych. Zarówno „Skyway”, jak i „Godzina czterdzieści osiem” były kulturalnymi imprezami, które zapewniły Toruniowy największy ogólnopolski rozgłos w mediach.

4. „Tofifest” i „Probaltica”

Pierwszy warto docenić za coroczne letnie filmowe zamieszanie. Drugi za wieloletnią konsekwencję w działaniu. Z jednej strony Jiří Menzel, Jerzy Stuhr, Jim Sheridan, a z drugiej czołowi soliści i zespoły europejskiej sceny z Kremeratą Balticą i Lukasem Geniusasem na czele. Dodatkiem do tortu było pierwsze polskie wykonanie zapomnianych nieco dzieł Mieczysława Weiberga. Dziś już trudno wyobrazić sobie kulturalną mapę Torunia bez tych dwóch imprez.

5. Zmiany w „Forte-piano”

Impreza wykonała w tym roku ogromny skok do przodu. Przestała być imprezą o lekko snobistycznym kulturalnym charakterze i wyszła naprzeciw oczekiwaniom torunian, co wyszło jej tylko na dobre. Jak bardzo? Bilety na większość imprez rozchodziły się z kilkutygodniowym wyprzedzeniem. Wśród gości m.in. Stanisław Soyka, Robert Więckiewicz, Julia Marcell, Carrantuohill, Grzegorz Miecugow. Krok w dobrą stronę, by być bliżej ludzi. Bo o to w polityce kulturalnej chodzi.

6. Debiut „Festiwalu Debiutantów”

Udane wypełnienie luki po odbywającym się od 2010 r. co dwa lata Międzynarodowym Festiwalu „Kontakt”. Bez zadęcia i dla ludzi. Ogromny plus za wyjście z teatralnych sal w plener, dzięki czemu zetknąć ze sztuką mogli się również ci, którzy na co dzień nie mają takiej szansy. Teatr Horzycy zrobił przy okazji dodatkowy ukłon w stronę młodych widzów przenosząc tradycyjne spotkania z teatralnymi twórcami do festiwalowego klubu eNeRDe. Druga edycja w 2013 roku.

7. Hard Rock Pub „Pamela”

Nie sposób nie zauważyć, że kierowany przez Dariusza Kowalskiego osiedlowy pub przy ul. Legionów coraz mocniej rozwija swoje skrzydła. Nie chodzi o cykl darmowych koncertów, na których pojawiają się tacy twórcy jak Real McKenzies czy Wojciech Karolak, ale o coraz śmielsze i zakrojone na większą skalę działania fonograficzne. Poza kolekcjonerskim wydawnictwem na płytach analogowych szef „Pameli” postawił na wspieranie zespołów (zwłaszcza lokalnych) i wydaje im płyty. MGM, Aberdeen, Ergo, Rejestracja, Moskwa.

8. Strategia kulturalna Torunia do 2020 roku

Początek prac nad dokumentem, który ustali priorytety kulturalne na najbliższe lata, to światełko w tunelu. W 2012 roku czekają nas kolejne spotkania, burze mózgów, a z pewnością nieuchronny koncert wytykania wad. A może i konstruktywny spór o miejskie zalety. Wszystko po to, aby znaleźć produkty markowe miasta. Końcowy efekt poznamy w najbliższym roku. Wówczas okaże się, czy strategia miała tylko zamknąć usta tym, którzy wytykali władzom jej brak, czy rzeczywiście dokument będzie w stanie coś uporządkować i zmienić.

9. Cykl imprez Instytutu B61

Choć ich formuła od kilku edycji zaczyna się już wyczerpywać, to jednak twórcy Instytut B61 nadal są w stanie zaskoczyć nowym elementem uczestników. Najciekawszy jest sam pomysł na imprezę. Rozgrywającą się w nowych, często mniej znanych miejscach. Łączącą muzykę, sztukę i naukę w serii minikoncertów. Kulturalny ewenement na skalę Polski, jeśli nie świata. I co najważniejsze, wymyślony przez torunian.

10. Toruń w „Szpitalu Alicji”

Miasto na srebrnym ekranie gościło już wielokrotnie. O filmach, których akcja rozgrywała się w minionych latach na jego ulicach, można napisać całą opasłą książkę. Pod koniec roku TVN rozpoczął dopisywanie kolejnego rozdziału swoim lekarskim serialem z Magdaleną Różczką i Pawłem Małaszyńskim w rolach głównych. Niezależnie do tego, czy ktoś jest serialowym maniakiem, czy też nie, musi przyznać, że dawno w Toruniu nie było ekipy filmowej, która spędziłaby w mieście aż tyle czasu.