Toruńska Orkiestra Symfoniczna świętuje swoje 35-lecie

Zdziwi się każdy, gdy się dowie, że Paweł Dudzik, który stanął na czele symfoników po odejściu Marka Wakarecego, jest nie tylko wykształconym perkusistą, ale także zawodowym… technikiem dentystycznym. To właśnie podczas nauki tego zawodu poznał Władysława Biedunia, który ściągnął jako perkusistę do zespołu Aron Rock. Grupa w 1983 roku wystąpiła nawet na słynnym festiwalu w Jarocinie. W tym samym roku co toruńskie Bikini.
[break]
Z kameralnej w symfoniczną
- Miałem 27 lat i byłem najstarszy z całego zespołu. Śniadanie jadaliśmy na ławce, gdy wokół przechodzili ludzie z włosami postawionymi do góry - opowiadał na łamach „Nowości” Paweł Dudzik. - Odstawałem trochę od tego towarzystwa.Nie miałem ani skórzanej kurtki, ani nawet długich włosów. Zagraliśmy w koncercie laureatów, ale nie udało się nam niczego zdobyć. Zespół rozpadł się krótko po festiwalu.
Misja TOS od ponad trzech dekad jest niezmienna. Prezentacja najbardziej znaczących dzieł muzycznych. Oczywiście takich, na które może sobie pozwolić ze względu na solistów i rozmiar orkiestry. Przypomnijmy, że zespół powstał - jeszcze jako Toruńska Orkiestra Kameralna - w sezonie artystycznym 1978/1979. W 1990 roku przeszedł pod skrzydła władz miasta, a szesnaście lat później zmienił swoją nazwą - z orkiestry kameralnej na symfoniczną. To tyle historii.
Republika symfonicznie?
Paweł Dudzik nigdy nie ukrywał, że zależy mu na pokazywaniu różnych twarzy zespołu. Również tej bardziej popularnej, dzięki której orkiestra ma szansę przyciągnąć nie tylko melomanów zasłuchanych w twórczość światowych klasyków i twórców muzyki poważnej. Kluczem do sukcesu stały się więc koncerty tematyczne. Była więc muzyka z musicali, a nawet gier komputerowych, a przede wszystkim repertuar znany z dużego ekranu.
- Współczesna muzyka filmowa rozpisana jest na duży skład orkiestry. Jest dynamiczna i wykorzystuje się w niej wiele efektów brzmieniowych. Dla osób, które oglądały jakiś film, nierozerwalnie powiązana jest z obrazem na ekranie - twierdzi Dudzik, który z orkiestrą przenosił w ostatnich latach słuchaczy z powrotem do kinowego fotela w środek akcji m.in. „Piratów z Karaibów”, „Gwiezdnych wojen”, „Titanica” czy „Mission Impossible”.
Dlaczego nie zdecydowano się, aby, tak jak zrobiła to m.in. Metallika czy Deep Purple, zaprezentować na toruńskiej scenie fuzję muzyki symfonicznej i rocka? - Przyznam, że cały czas mnie to kusi. Problem w tym, że taki występ nie mógłby odbyć się w Dworze Artusa, który jest zbyt mały na takie wydarzenie. Pozostaje nam więc albo koncert plenerowy, albo większa sala - twierdzi Paweł Dudzik. - Już w 2007 roku zwróciłem się do Jerzego Tolaka, menadżera Republiki, z takim pomysłem.
Do tej pory symfonicy tylko raz dali się namówić na koncert z popularnym zespołem. Zagrali wspólnie z Nocną Zmianą Bluesa. W swoje historii mają jednak wiele innych wydarzeń, którymi mogą się pochwalić. W 2010 roku odbył się najważniejszy koncert w dotychczasowej karierze orkiestry - wystąpili z Jose Carrerasem na Motoarenie. Wiele zespołów z dużo dłuższą tradycją nie miało szczęścia zagrać z taką gwiazdą. Toruńskim symfonikom się udało. Carreras wyjechał z Torunia zadowolony.
Co przyniesie przyszłość dla TOS? Jesienią 2015 roku rusza wielofunkcyjna sala na Jordankach. To właśnie tam symfonicy przeniosą się z Dworu Artusa.
- Rozszerzymy nasz repertuar o pozycje, do których zagrania potrzebnych jest 80-100 osób. Obecnie nie jest to możliwe, ponieważ naszych 57 muzyków z trudem mieści się na scenie - mówi Dudzik. - Nowe możliwości stworzy też kanał operowy. Ogromnie zależy nam na operowym i operetkowym repertuarze, który przyciąga więcej osób niż koncerty symfoniczne.