Czego nie można oddać do utylizacji w toruńskim PSZOK-u? Pan Michał przekonał się, że jedną z takich rzeczy jest glikol. Dlaczego?

W montowanych od kilku lat instalacjach solarnych znajduje się niebezpieczny związek chemiczny - glikol, którego utylizacją w Toruniu zajmuje się Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych. Jednak jak się okazuje w siedzibie można przetworzyć jedynie oryginalne pojemniki z glikolem - o czym przekonał się jeden z naszych Czytelników.

Po zużyciu glikolu potrzebnego do instalacji solarnej postanowiłem oddać go do Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych działającego przy toruńskim MPO - mówi pan Michał. - Zaskoczeniem był dla mnie fakt, że pracownik nie przyjął niebezpiecznej substancji, ponieważ nie miałem oryginalnego opakowania i nalepki świadczącej o jego zawartości.

Czytelnik podkreśla, że jest to niedopuszczalne. Jego zdaniem większość osób pozbędzie się trującego glikolu w bezprawny sposób.

Najzwyczajniej wyleją toksyczną ciecz do ubikacji albo do przydrożnego rowu. Co stanie się ze środowiskiem? O tym nikt nie myśli w mieście? - pyta pan Michał.

W prowadzonych przez nas punktach selektywnego zbierania odpadów komunalnych przyjmujemy chemikalia, w tym glikol, ale w takich ilościach, co do których nie ma wątpliwości, że powstały w gospodarstwie domowym. Pracownicy PSZOK muszą mieć możliwość sprawdzenia, jaką faktycznie substancję oddaje klient, dlatego proszą o oryginalne opakowania oddawanych chemikaliów. Gdy my oddajemy odpady do utylizacji, również mamy obowiązek przekazywać je w opakowaniach umożliwiających ich identyfikację - mówi Magdalena Krzyżanowska, rzecznik prasowy MPO.

Przedsiębiorstwo powołuje się na Regulamin PSZOK, w którym wyszczególnione są zarówno te przyjmowane jak i nieakceptowalne odpady.

Zgodnie z punktem 9 PSZOK nie przyjmują odpadów nieoznaczonych, bez możliwości wiarygodnej identyfikacji, dla których nie ma możliwości ustalenia składu chemicznego. Regulamin znajduje się na tablicach informacyjnych przy PSZOK-ach oraz na stronie internetowej MPO - tłumaczy Magdalena Krzyżanowska.

Pan Juliusz natomiast nie może zrozumieć dlaczego do tej pory firma „Skanska” zajmująca się przebudową odcinka Szosy Chełmińskiej nie położyła asfaltu na ścieżce rowerowej.

Czytaj dalej - kliknij poniżej:

Dba się tylko o kierowców oraz pieszych, a tymczasem codzienny ruch rowerowy jest w tym miejscu bardzo utrudniony. Po jezdni Szosy Chełmińskiej poruszanie się rowerem jest niemożliwe, ponieważ większość kierowców za nic ma ograniczenie prędkości. Ponadto jest wąsko i niebezpiecznie przez słupki w osi drogi - mówi nasz Czytelnik.

Zdaniem pana Juliusza rowerzyści są zmuszeni poruszać się po chodniku dla pieszych, który udało się zbudować w całości.

Dlaczego nie ma asfaltu na drodze rowerowej, na której podbudowa leży od pół roku? Wszystko powoli zaczynają zarastać chwasty. Taki wynik to albo efekt złego harmonogramu robót, albo lekceważenia potrzeb dużej grupy użytkowników drogi. Nie ma przecież żadnych przeszkód uniemożliwiających położenie nawierzchni na drodze rowerowej. Myślę, że działa stare przyzwyczajenie i zła praktyka: dla kierowców i pieszych wszystko, a rowerzyści to margines - podkreśla.

W tej chwili zbudowany jest chodnik oraz podbudowa ścieżki rowerowej. Jednak, aby położyć już teraz asfalt na ścieżce trzeba byłoby zamknąć ruch dwukierunkowy na pasie Szosy Chełmińskiej - mówi Rafał Wiewiórski, dyrektor MZD. - Ścieżkę rowerową wykonuje się przy użyciu rozściełacza, który musi stać pod kątem prostym w stosunku do chodnika. Kiedy zostaną zakończone prace na wschodnim odcinku Szosy Chełmińskiej, a samochody pojadą jednym pasem ruchu w każdą stronę, wykonamy dalsze prace przy ciągu rowerowym.