Dwa podobne muzea - czy to zdrowa konkurencja?

[break]
Czy odkąd działa Muzeum Toruńskiego Piernika, ubyło Państwu gości?
Właśnie wchodzę do naszego muzeum mijając długą kolejkę do kasy. Na każdą turę zwiedzania mamy komplet chętnych. Z roku na rok frekwencja u nas rośnie. W zeszłym roku mieliśmy 106 tysięcy gości. A o tegorocznej frekwencji miarodajnie będzie można mówić za rok.
Obawiali się Państwo konkurencji i przygotowywali się do otwarcia nowego oddziału Muzeum Okręgowego?
Oczywiście, że były obawy. Ale wychodzę z założenia, że konkurencja jest dobra, jeśli odbywa się na zdrowych zasadach. Wtedy bardziej się staramy i nasi goście są bardziej zadowoleni. Oczywiście, przygotowywaliśmy się do nowej sytuacji. Otworzyliśmy nową wystawę, zaadaptowaliśmy w tym celu kolejne piętro kamienicy. Zwiększamy zbiory, kupujemy nowe. Mamy największą - podobno - na świecie kolekcję woskowych form piernikowych, oczywiście nie tylko toruńskich. Rzecz jasna trudno z miastem i Unią Europejską rywalizować na moce finansowe, ale jak na niewielką prywatną firmę mamy naprawdę ciekawe, znaczące zbiory związane z piernikarstwem - toruńskim i nie tylko.
Co jest atutem Żywego Muzeum Piernika?
Myślę, że odpowiedzi można znaleźć czytając opinie o naszej placówce na najważniejszym portalu turystycznym „TripAdvisor”. Jesteśmy tam bardzo wysoko oceniani. Wprawdzie, niestety, ostatnio piszący na tym portalu mylą obie placówki... A poza tym za ocenę naszej działalności może służyć wielkie wyróżnienie, jakie nas ostatnio spotkało. W dziale turystycznym serwisu „Huffington Post”, jednym z trzech najbardziej opiniotwórczych portali w świecie, napisano, że toruńskie stare miasto, a na nim m.in. nasze muzeum, jest jednym z dziesięciu miejsc w Europie, które trzeba odwiedzić. Jestem z tego dumny. Na pewno jednym ze źródeł naszego sukcesu jest znakomity zespół pracowników.
Był Pan w Muzeum Toruńskiego Piernika?
Oczywiście. Byłem zaproszony na otwarcie. Zaniosłem panu dyrektorowi wielki piernik z naszymi logotypami. Kilka osób było zaskoczonych.