Etno-festiwal opuszcza Toruń

Obecny od pięciu lat na festiwalowej mapie Torunia, doceniony przez publiczność „Etniczny Zawrót Głowy” w tym roku odbędzie się po raz ostatni. W Toruniu. Bo impreza przenosi się do Gdańska.

<!** Image 3 align=none alt="Image 169064" sub="Gwiazdą festiwalu była m.in. Orkiestra św. Mikołaja z Lublina / Fot. Nadesłane">- W Toruniu nie widzę szans na rozwój festiwalu - potwierdza informacje „Nowości” Magdalena Świerczyńska, twórczyni festiwalu i koordynatorka wszystkich jego edycji i wyjaśnia powody decyzji. - Ile razy można zapraszać na festiwal zespoły za „dziękuję”, które zgadzają się grać, bo podoba im się idea imprezy? Ile razy można obcinać program i głowić się nad tym, jak zrobić coś interesującego za niewielkie pieniądze i nie dopłacać do tego? - po sześciu latach toruńska animatorka ma dość „festiwalowej partyzantki”.

<!** reklama>Co traci Toruń? Festiwal „Etniczny Zawrót Głowy” w środowisku jest uznawany za jedno z najciekawszych wydarzeń tego typu w Polsce. Robiony od początku przez pasjonatów z Koła Naukowego Studentów Etnologii UMK z Magdaleną Świerczyńską (absolwentką etnologii) na czele ma stałą, wierną publikę. Rokrocznie przyciąga do toruńskiej „Od Nowy” prawie pół tysiąca miłośników etno-dźwięków. Nic dziwnego, bo folk już dawno przestał być niszowy, robi się modny.

Festiwal ma na swoim koncie występy folkowej ekstraklasy. W zeszłym roku, pomimo bardzo skromnych środków, udało się przekonać do przyjazdu śmietankę polskiej sceny etno: Orkiestrę św. Mikołaja i Caci Vorba z Lublina, przyjechał też białoruski Nasta Niakrasawa&Folklroll. - Orkiestra występowała za półdarmo. Białorusinom zapłaciliśmy tyle, że wystarczyło zaledwie na pokrycie kosztów podróży i pobytu - koordynatorka imprezy przyznaje, że bez kontaktów w środowisku nie mogłaby liczyć na taką przychylność zespołów.

<!** Image 4 align=right alt="Image 169064" sub="Toruńska grupa Beltaine wykonująca taniec irlandzki / Fot. Nadesłane">Festiwal chce rozwijać, ale każdego roku z jego finansowaniem jest coraz większy problem. - Biznes wciąż postrzega folk jako niszę, więc nie ma szans na pomoc poważnych sponsorów. Możemy liczyć tylko na przychylność instytucji publicznych - wyjaśnia twórczyni festiwalu.

W zeszłym, jubileuszowym roku z pieniędzmi już było bardzo krucho. Pewnikiem były tylko niewielkie środki z UMK. - Pomimo dobrze napisanego wniosku przepadliśmy w konkursie Urzędu Marszałkowskiego - rozkłada ręce Świerczyńska. Ostatecznie cudem udało się zdobyć patronat marszałka województwa, za którym popłynęły skromne środki. Sytuacja w tym roku znów się powtarza.

- Festiwal zbiera świetne recenzje, także w ogólnopolskich mediach. Cieszy się zainteresowaniem publiczności, ale w żaden sposób nie przekłada się to na wsparcie - mówi animatorka.

W tym roku imprezę znów pominięto w konkursie Urzędu Marszałkowskiego, odbywa się tylko dzięki wsparciu toruńskiego magistratu. - Hojnemu - podkreśla Świerczyńska. - Jednak 12 tys. zł to absolutne minimum, które pozwala przeżyć festiwalowi, ale niestety, nie daje szansy na rozwój - kwituje.

Magdalena Świerczyńska dostała propozycję przeniesienia festiwalu do Gdańska. - Mam zapewnienie finansowania ze strony miasta. Zamierzam skorzystać z szansy - mówi toruńska etnolożka. Świerczyńska to kolejny, po twórcy Teatru Wiczy, Romualdzie Pokojskim animator kultury, który przenosi się do Gdańska.

Priorytetem w konkursie Urzędu Marszałkowskiego były w tym roku projekty z małych miejscowości. Magistracki Wydział Kultury do czasu powrotu z delegacji dyrektora Zbigniewa Derkowskiego wstrzymał się od komentarza.

Po raz ostatni

8-9 kwietnia to data tegorocznej, ostatniej edycji toruńskiego festiwalu. O scenę EZG zabiegał Kwartet Jorgi – jeden z najstarszych folkowych zespołów. Muzykom trzeba było odmówić.