Pani Urszula czuje się oszukana

<!** Image 3 align=none alt="Image 209733" sub="Jedenaście schodów to dla pani Urszuli duża bariera do pokonania [Fot.: Sławomir Kowalski]">Nie ma ciepłej wody i dostępu do zewnętrznej windy. Drgania, hałasy, chłód - to tylko niektóre mankamenty nowego lokum pani Urszuli.

- Nie chce mi się tu żyć. Czuję się coraz gorzej. Jestem załamana tym miejscem. I oszukana, bo inaczej miało wyglądać - mówi pani Urszula. Mimo dwudziestu stopni na termometrze ubrana jest w kozaki i polarową bluzę. Jest jej zimno. To drugie odczucie, oprócz prawie ciągłego bólu. Porusza się o kulach. Cierpi między innymi na chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego i kręgosłupa. Jest po nieudanej operacji pachwiny udowej. Niestety, zewnętrzna winda na schodach jest dla niej niedostępna. A 11 schodów to duża bariera do pokonania, więc rzadko wychodzi.

Latarka przy łóżku

Dwupokojowe mieszkanie w dawnym hotelu „Lipsk” na toruńskim Rubinkowie. Wprowadziła się 20 marca. Na podłodze stoją naczynia. Wystawiła je z szafek, bo hałas, który wywoływały drgania podłogi, nie dawał jej spać. A drgania to skutek usytuowania jej mieszkania - na parterze, naprzeciw drzwi wejściowych. Zamykanych i otwieranych od świtu do nocy. W mieszkaniu panuje chłód. Pani Urszula czuje się oderwana od świata, bo nie może korzystać ani z internetu, ani z telewizora (nie stać ją na zmianę operatora). Z sentymentem wspomina dawne mieszkanie przy Rolniczej. Było mniejsze (31 metrów kwadratowych, a to ma 42 mkw.), ale wygodniejsze. Miała w nim na przykład wannę. A teraz gruntownie myje się raz w tygodniu. Na co dzień korzysta z miski w kuchni. Grzeje wodę.

- Najgorsze, że muszę chodzić do Caritasu się kąpać, bo nie mam przystosowanej łazienki - pani Urszula pokazuje to miejsce. Sedes jest za wysoki, a do plastikowej kabiny prysznicowej nie można przymocować uchwytów.

<!** reklama>

Absurdalnych rozwiązań w tym mieszkaniu jest więcej. Na przykład włącznik światła w pokoju znajduje się w korytarzu. Kiedyś w nocy przewróciła się. Teraz ma przy łóżku latarkę. Ściany z regipsu powodują, że nic nie można do nich przyczepić. W mieszkaniu panuje specyficzny zapach. Pani Urszula cierpi na migrenowe bóle głowy, które się nasiliły. Biodro ją ciągle boli, dokuczają stawy.

- Zachwalano to mieszkanie jako jedno z kilku przystosowanych do potrzeb niepełnosprawnych. Postawiono mnie przed faktem, pospieszano. A to chyba miało być pomieszczenie gospodarcze - uważa kobieta. Płaci 420 zł czynszu. Syn, który z nią mieszkał, uciekł.

Dostanie pilota

Też na parterze, ale za przeszkloną ścianą, gdzie jest znacznie cieplej, mieszka pani Ewa.

- Miałam mieszkanie socjalne w suterenie. Tu mam komunalne i muszę zapłacić kaucję 1540 złotych. Nie zgodzili się anulować, tylko rozłożyli na raty - dener- wuje się pani Ewa. Nie myje w zlewie naczyń, bo musiałaby spuścić dziesięć litrów wody, żeby płynęła letnia. - Sąsiadka ma przynajmniej cicho i ciepło - twierdzi pani Urszula.

Roman Bicki, dyrektor Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w Toruniu, podkreśla, że nie wiedział o kłopotach pani Urszuli. - Chcę jej pomóc. Mankamenty, o ile to będzie możliwe, postaramy się usunąć. Pilota do windy otrzyma, musi mieć ciepłą wodę. Jeśli się zdeklaruje, może dostać latem przy Olsztyńskiej inne mieszkanie - zapewnia dyrektor Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej.

Ta**k z „Lipskiem” było i jest**

• „Lipsk” do 2000 roku był hotelem pracowniczym Elany.
• Obecnie dawny hotel jest po kapitalnym remoncie (trwał od jesieni 2010 roku), należy do miasta. Mieszka w nim 88 rodzin - w 67 mieszkaniach komunalnych i 21 lokalach socjalnych.