Przyjaciel dobry na jesienne dżdże

Stres, chroniczne zmęczenie, meteopatia i wreszcie stany depresyjne - stają się najbardziej uciążliwe i niebezpieczne dla zdrowia właśnie jesienią.

<!** Image 2 align=right alt="Image 34906" sub="Aby zapobiec depresji, należy „wyjść” do ludzi, spotkać się ze znajomymi. Nie można zamykać sie w domu!">Okres jesienno-zimowy, czas obniżonej odporności organizmu, sprzyja nie tylko chorobom układu oddechowego np. przeziębieniom i grypom. Wtedy, kiedy brakuje światła, kiedy ludzie rzadko wychodzą z domu, spotykają się z przyjaciółmi, walczą z kłopotami - częściej wpadają w stany melancholii.

Specjaliści twierdzą, że od 5 do 10 proc. ludzi cierpi na depresję przynajmniej raz w życiu. Są jednak i tacy, którzy udowadniają, że choruje co... czwarty człowiek. Dodajmy, że wśród pewnych grup, liczba zachorowań jest jeszcze większa. Dla przykładu osoby przewlekle chore cierpią na nią częściej (od 15 do 25 proc. pacjentów).

<!** reklama left>Depresja uważana jest za chorobę biologiczną, uwarunkowaną genetycznie oraz czynnikami zewnętrznymi: stresem, przemęczeniem, jesiennymi szarugami, kłopotami w domu lub w pracy. Choroba wystąpi tylko wtedy, kiedy nałożą się oba te czynniki (wewnętrzny i zewnętrzny). Może ona mieć wiele postaci: od niegroźnych smuteczków po stany psychozy.

Czy trzeba ją leczyć?

- Tak, ponieważ powoduje silny ból psychiczny, który nierzadko jest bardziej dolegliwy niż ból somatyczny - wyjaśnia psychiatra dr Ewa Pilaczyńska-Jodkiewicz z Katedry i Kliniki Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. - Depresja pogarsza umiejętności, ogranicza możliwości rozwoju zawodowego i osobistego.

Przedłużające się stany depresyjne zagrażają życiu pacjenta. Mogą być przyczyną powstawania cukrzycy, nowotworów, alergii. Depresje stwarzają też zagrożenie bezpośrednie (próby samobójcze).

- Czasami chorych trzeba hospitalizować, by uchronić ich przed stratą życia - podkreśla doktor Pilaczyńska.

Na jesienne szarugi

Depresje sezonowe najczęściej występują w okresie jesienno-zimowym i objawiają się obniżeniem nastroju (tzw. humor depresyjny).

- Niekiedy wystarczy prowadzenie higienicznego trybu życia - mówi dr Pilaczyńska-Jodkiewicz. - Leczenie światłem, regularny sen, abstynencja, dystans do pracy zawodowej, relaks (ćwiczenia, spacery), spotkania z przyjaciółmi. Ważne jest, by się w tym czasie nie izolować, by nie uciekać od ludzi.

Depresje mogą również przebiegać w mniej łagodnej formie - najostrzejsze są zespoły z objawami psychotycznymi (urojeniami, omamami, psychozami).

Jedną z postaci nazwano „maską depresyjną”. Pacjent nie wykazuje charakterystycznych objawów. Występują jednak nieuzasadnione stanem zdrowia bóle głowy, brzucha, w klatce piersiowej, mięśni, zębów, drętwienie kończyn, obniżenie libido. Po przeprowadzeniu badań okazuje się, że przyczyną tych dolegliwości są właśnie depresje.

W każdym przypadku podaje się środki farmakologiczne, których działanie wspomaga psychoterapia. Najbardziej efektywną metodą jest psychoterapia poznawcza.

W leczeniu farmakologicznym stosuje się środki przeciwdepresyjne, które nie uzależniają. Warto podkreślić, że uzależnienia wywołują tylko preparaty uspokajające i przeciwlękowe.

Zioła czy chemia?

Często pacjenci nie chcą stosować leków farmakologicznych. Wolą zioła.

- Związki te mogą być szkodliwe, a nawet trujące - twierdzi nasza rozmówczyni. - Wiele badań nie potwierdza pełnej skuteczności terapeutycznej leków naturalnych, występujących w roślinach.

Natomiast leki nowej generacji są skuteczne w 70 procentach. Jeśli zawiodą, stosuje się inne metody terapii np. elektrowstrząsy.

W leczeniu bardzo ważną rolę odgrywają najbliżsi, którzy winni wspierać chorego i wiedzieć, że depresje, nawet te najlżejsze są cierpieniem.