Unibax Toruń

W historii transferów, jakie dokonywał toruński klub żużlowy, były strzały w dziesiątkę, ale nie nie brakowało też niewypałów. Oto nasza subiektywna dziesiątka największych wpadek. Ciekawe, czy Państwo się z nią zgadzacie? Przyjęliśmy warunek, że zawodnicy musieli pojechać w przynajmniej trzech meczach, byli bowiem i tacy, którzy zostali odsunięci od drużyny już po pierwszym występie.

19 października 2008 roku żużlowcy Unibaksu zdobyli tytuł Drużynowych Mistrzów Polski. Radość była ogromna - tym bardziej, że zrobili to na pożegnanie stadionu przy ul. Broniewskiego. W finale rywalizowali z Unią Leszno. W pierwszym finałowym spotkaniu zwyciężyli na torze im. Alfreda Smoczyka 49:41, by przypieczętować złoto wygraną u siebie 47:43. Niestety, był to ostatni, jak dotąd, tytuł Drużynowego Mistrza Polski wywalczony przez Anioły. Rok później nasi zawodnicy przenieśli się na nowoczesną Motoarenę i... zaczęła się klątwa. Nie tylko toruńscy żużlowcy nie zdobyli piątego w historii tytułu DMP, ale jeszcze po raz pierwszy spadli do I ligi. Na pocieszenie mamy unikalne już zdjęcia z 2008 roku. Pamiętacie tę ekipę sprzed 12 lat?

20 maja 2012 roku Unibax Toruń wybrał się na mecz do Częstochowy z tamtejszym Włókniarzem. Goście zwyciężyli 52:38, po bezbłędnej jeździe Chrisa Holdera (13+2 pkt) oraz Ryana Sullivana (12), Darcy'ego Warda (11+1), Adriana Miedzińskiego (9+1), Emila Pulczyńskiego (6), Zbigniewa Czerwińskiego (1+1) i Kamila Pulczyńskiego (0). Gospodarzy reprezentowali: Mirosław Jabłoński (10+1), Chris Harris (9+2), Grzegorz Zengota (6+2), Daniel Nermark (6+1), Artur Czaja (6) i Hubert Łęgowik (1+1). Za Grigorija Łagutę stosowano przepis o zastępstwie zawodnika. Spotkanie odbyło się zaledwie tydzień po tragicznej śmierci zawodnika Marmy Rzeszów, Lee Richardsona, na torze w Rzeszowie. Przed meczem gospodarze, ubrani w koszulki ku pamięci Richardsona, protestowali przeciwko poleceniom sędziego który chciał, żeby wyrównać koleiny na drugim łuku.

"Gdzie są chłopcy z tamtych lat - dzielne chwaty? Gdzie są chłopcy z tamtych lat - czas zatarł ślad..." - chciałoby się zaśpiewać za Sławą Przybylską patrząc na zdjęcia dawnych wychowanków toruńskiego klubu żużlowego (Stali, Apatora lub Unibaksu). Oto małe przypomnienie niektórych tylko toruńskich "perełek" (w kolejności alfabetycznej). Pamiętacie ich czasy?

19 kwietnia 2009 roku w żużlowych derbach Pomorza Polonia podejmowała w Bydgoszczy Unibax Toruń. Wygrali goście 51:39, mimo że indywidualnie triumfowali tylko siedem razy. Na torze brylował Emil Sajfutdinow (16 pkt), ale bardziej wyrównany skład miały "Anioły". Udany debiut w polskiej lidze zaliczył junior Darcy Ward, który zdobył 7+1. Dotarliśmy do zdjęć kibiców na trybunach stadionu przy ulicy Sportowej, które dotąd nie były jeszcze publikowane. Obie ekipy fanów postarały się o ciekawą oprawę. Zapraszamy do obejrzenia!

Dziś odbył się pogrzeb Mirosława Karkosika, znanego biznesmena, właściciela sieci sklepów "Jubiler Karkosik", wcześniej znanego z sieci "Eliza", którą przejął Jego brat Roman, jeden z najbogatszych Polaków. Mirosława Karkosika torunianie kojarzyli też ze sponsorowania toruńskiego żużla. Po przejęciu klubu przez Jego brata Romana, pełnił przez pewniej czas w Unibaksie funkcję szefa rady nadzorczej. Msza święta żałobna została odprawiona w Ciechocinku, po czym pogrzeb odbył się na cmentarzu pod tężniami. W uroczystościach uczestniczyła rodzina oraz przyjaciele. Przypomnijmy, że Mirosław Karkosik zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. W momencie, gdy wydawało się, że sytuacja została opanowana, nastąpił gwałtowny nawrót. Urodził się w 1961 roku, 3 sierpnia skończyłby 59 lat. Miał żonę Elżbietę, osierocił dwoje dzieci - Dawida i Martę.

Fabryka pierników Kopernik, toruńska Geofizyka, Neuca, Unibax Toruń i wiele, wiele innych - bez ich ofiarności Specjalistyczny Szpital Miejski w Toruniu nie poradziłby sobie w okresie pandemii.

Żużlowi działacze z Torunia zazwyczaj byli skuteczni w rozmowach kontraktowych, zwłaszcza z zawodnikami zagranicznymi. To właśnie oni sprowadzili w pionierskich czasach wolnego rynku w 1991 roku aktualnego mistrza świata Pera Jonssona (większym wydarzeniem było jedynie przyjście Hansa Nielsena w 1990 roku do Motoru Lublin). Skutecznie udało się negocjować później z m. in. Tony'm Rickardssonem, Jasonem Crumpem, Gregiem Hancockiem, Grigorijem Łagutą, Martinem Vaculikiem, o których "biło się" pół Polski. Długo opierali się torunianom Tomasz Gollob i Emil Sajfutdinow, aż w końcu i ich udało się Romanowi Karkosikowi "zmiękczyć". Są jednak i tacy zawodnicy, którzy zaparli się i mimo negocjacji do Torunia nie trafili. O kim mowa? Zobaczcie!

Dokładnie 30 czerwca 2013 roku odbyły się ostatnie oficjalne żużlowe toruńsko - bydgoskie Derby Pomorza na żużlu. Po sezonie 2013 składywęgla.pl Polonia spadła bowiem z ekstraligi i nigdy później do niej nie wróciła. Teraz, po siedmiu latach, znów być może będziemy świadkami derbów, o ile uda pokonać się koronawirusa. Niestety, już w pierwszej lidze... Ale wróćmy do meczu w sezonie 2013, który został rozegrany na Motoarenie. Torunianie przystępowali do 88. derbów w roli zdecydowanego faworyta. W lidze, na 12 kolejek, zaliczyli dziewięć zwycięstw, remis i dwie porażki. Bydgoszczanie "cieniowali", co skończyło się dla nich wspomnianym spadkiem. W pierwszym spotkaniu obu ekip w tamtym roku, w Bydgoszczy Unibax triumfował 53:37 (było to 29 maja). Niemal równo po miesiącu na własnym terenie "Anioły" triumfowały jeszcze wyżej - 57:33. Mecz obejrzało ponad 16 tysięcy kibiców! Unibax Toruń - składywęgla.pl Polonia Bydgoszcz 57:33 Unibax Toruń: Chris Holder 13 (3,2,2*,3,3), Kamil Brzozowski 6 (0,1*,3,2*,u), Adrian Miedziński 5 (0,0,3,2*,-), Darcy Ward 6 (1,3,1,1), Tomasz Gollob 12 (3,3,3,3,-), Kamil Pulczyński 4 (1,0,3), Paweł Przedpełski 11 (3,2*,2*,2,2*) składywęgla.pl Polonia Bydgoszcz: Greg Hancock 3 (1*,1*,1,-), Krzysztof Buczkowski 7 (2,2,0,0,3), Aleksandr Łoktajew 7 (2*,2,1,1,1), Robert Kościecha 7 (3,1*,0,2,1), Hans Andersen 6 (0,3,2,1,0,0), Szymon Woźniak 2 (2,0,0), Mikołaj Curyło 1 (0,1,0) Dodajmy, że najlepszy czas dnia uzyskał Paweł Przedpełski - 58,31 s w 2. wyścigu.

16 medali mistrzostw Polski zdobyli żużlowcy z Torunia w ośmioletniej historii Unibaksu. Najwięcej, bo aż sześć - w ekstralidze. Roman Karkosik przejął zadłużony toruński klub jesienią 2006 roku, oddał zaś żużlową spółkę w ręce Przemysława Termińskiego pod koniec 2014 roku.

Znowu wracamy trochę do historii. Dziś porcja zdjęć podprowadzających i czirliderek Unibaksu Toruń. Piękne, prawda?

Trudno byłoby znaleźć drugi taki zespół w Polsce. W Apatorze lub jego następcach - Unibaksie i Get Wellu jeździło ośmiu zawodników, którzy mogli poszczycić się zdobyciem tytułu indywidualnego mistrza świata. Część z nich zdobywała złoto zanim znaleźli się w Toruniu, część - w trakcie jazdy w grodzie Kopernika, a część już po odejściu z niego. Łącznie uzbierali aż 18 tytułów. Zobaczcie toruńskich mistrzów!

Darcy Ward to bez wątpienia jeden z największych talentów żużlowych w historii. Jego kariera mogłaby potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby nie fatalny wypadek na torze. Toruńscy kibice zawsze będą go pamiętać z bardzo dobrej strony. Najczęściej zdobywał dla drużyny ważne punkty, które niejednokrotnie decydowały o zwycięstwach. Oto unikalne zdjęcia z jego toruńskiej kariery.

Życie pokazuje, że nie da się przejechać całego sezonu na wysokim poziomie. I tak bywało w przypadku toruńskich żużlowców. Kłopot w tym, że w tym roku słabych występów jest za dużo. Przeanalizowaliśmy ostatnie dziesięć sezonów. Trochę słabych występów się nazbierało, mimo że Anioły przeważnie rywalizowały o mistrzostwo Polski. Najlepszym przykładem dla nas był 2008 rok. Torunianie przegrali wówczas u siebie z Włókniarzem Częstochowa aż 34:59, a potem... zdobyli mistrzostwo Polski! Teraz nam już to „nie grozi”, ale miejmy nadzieję, że niedzielna porażka, nawiasem mówiąc, też z Włókniarzem, nie będzie miała tragicznych konsekwencji. Oto największe wpadki torunian w ostatnich 10 latach (po jednej na sezon):

Najwybitniejszy w historii polski żużlowiec - Tomasz Gollob - w sobotę ,11 kwietnia, skończył 49 lat. Niestety, obecnie jest przykuty do wózka inwalidzkiego, ale wszyscy trzymamy kciuki za mistrza, by jeszcze, mówiąc po żużlowemu, "wyszedł na prostą" i życzymy przede wszystkim zdrowia. A oto retrospekcja zdjęć z kariery Golloba:

Przez wiele lat Toruń był kuźnią talentów żużlowych. Słynął z wzorcowej pracy z młodzieżą. W ostatnich latach coś się jednak zepsuło. Inni nam zazdrościli. Jak przestał jeździć Wojciech Żabiałowicz, to mieliśmy jeszcze m. in. Jacka Krzyżaniaka, Mirosława Kowalika, Krzysztofa Kuczwalskiego, Roberta Sawinę, Piotra Barona, Tomasza Bajerskiego, Wiesława Jagusia, Roberta Kościechę, Tomasza Chrzanowskiego, Adriana Miedzińskiego, którzy w mniejszym lub większym stopniu zrobili kariery. A na pewno byli czołowymi postaciami ekstraligi. Aż coś się zacięło.

Słynne derby Pomorza? Niezapomniane turnieje indywidualne? Mistrzostwo wywalczone przez Unibax? To niebawem zobaczymy w TV Toruń.

W 2008 roku w żużlu działo się wiele. Mistrzem Polski został Unibax Toruń, zwycięstwo w I lidze wywalczyła Polonia Bydgoszcz. Indywidualne mistrzostwo świata padło łupem Nickiego Pedersena, a w Drużynowym Pucharze Świata ze zwycięstwa cieszyli się Duńczycy. Oto zdjęcia z tego sezonu.

9 lutego w CKK "Jordanki" odbędzie się 12. Bal Sportowca. Poznamy wyniki plebiscytu na najlepszego sportowca Torunia 2018 roku. Bal ma swoją tradycję od 2008 roku. Pierwsza zabawa z ogłoszeniem wyroku plebiscytu odbyła się w Centrum Targowym "Park", gdzie (z jednoroczną przerwą na imprezę w hotelu "Copernicus") bawiliśmy się do 2016 roku. Od 2017 roku miejscem rozstrzygnięcia wyników oraz zabawy są "Jordanki". Powód - CT "Park" okazało się za małe, tylu jest chętnych do uczestnictwa w imprezie. A jaki był pierwszy Bal Sportowca? Oto zdjęcia z 2008 roku. Nie obyło się wówczas bez komplikacji, ze względu na żałobę narodową po wypadku wojskowego samolotu CASA trzeba było przełożyć zabawę z soboty na czwartek. Ale i tak wszyscy bawili się świetnie. A kto wygrał? Zobaczcie na zdjęciach!

To powinien być dziś lider toruńskiej drużyny żużlowej. Karol Ząbik - wychowanek Apatora, 25 października skończy 34 lata. Od dziecka syn Jana, byłego zawodnika i trenera naszej drużyny miał ogromną smykałkę do jazdy na motocyklach. W lidze już jako młodzieżowiec bywał liderem ekipy. Indywidualnie zdobył m. in. tytuł indywidualnego mistrza świata juniorów (2006 r). Niestety, gdy wydawało się, że Karol pójdzie w ślady najlepszych polskich żużlowców, brutalnie przerwały jego karierę kontuzje. Próbował jeszcze wracać na tor, aż w końcu powiedział dość - ostatnio na torze w meczu ligowym pojawił się w 2014 roku. Później postanowił realizować się w innych projektach. Między innymi zajął się wraz z tatą szkoleniem młodzieży w Stali Toruń, a w sezonach 2018 i 2019 był trenerem juniorów Get Wellu. To kolejny zmarnowany przez kontuzje wielki talent w toruńskim żużlu. POLUB NAS NA FACEBOOKU

Narzekając na brak liderów przypominamy co jakiś czas najlepszych zawodników klubu z Torunia. Dziś pora na Ryana Sullivana. W 1996 roku zastąpił w składzie w trakcie sezonu i od razu, w wieku 21 lat stał się liderem drużyny! Ze średnią 2,5 pkt na koniec sezonu zajął czwarte miejsce w Polsce. W barwach Apatora jeździł w latach 1996-98 oraz 2000 (rok przerwy na starty w Polonii Bydgoszcz), potem wrócił do Torunia po pobycie w Częstochowie w 2007 roku i jeździł w Unibaksie do 2013 roku. Był ulubieńcem kibiców "Aniołów" - wielokrotnie rozstrzygał mecze na korzyść torunian w ostatnich wyścigach i nigdy nie odpuszczał walki do ostatnich metrów. Obecnie mieszka w Australii z żoną Pauliną (torunianką) i dwoma synami. Dwa dni temy, w poniedziałek, skończył 45 lat. Najlepszego, Ryan!

Starsi kibice wzdychają do czasów, gdy liderami ekipy "Aniołów" byli żużlowcy z Torunia. Jednym z największych i niezapomnianych był Wiesław Jaguś - wychowanek Apatora, który reprezentował naszą drużynę przez 19 sezonów. W listopadzie tego roku minie 10 lat, od kiedy postanowił zakończyć karierę. Jeździł w latach 1992 - 2010, pojechał w naszych barwach w 311 meczach, 1436 biegach, zdobył 2523,5 pkt i 221 bonusów, co dało mu średnią 1,911 na bieg. Nie był wielkim talentem, ale ciężką pracą doszedł do tego, że stał się jednym z najlepszych polskich żużlowców, awansował nawet do cyklu Grand Prix (w inauguracyjnym turnieju w 2007 roku w Lonigo stanął na trzecim stopniu podium!), był kojarzony z najlepszymi latami toruńskiego klubu. Filigranowy zawodnik jednym z najbardziej lubianych (o ile nie najbardziej) przez kibiców Apatora. Szkoda, że po zakończeniu kariery zupełnie odciął się od żużlowego środowiska i sponsorów. Na mecze nie chodzi, woli spokój i pracę na roli na swoich polach, których sporo hektarów zakupił jeszcze w trakcie swojej kariery. Tym, którzy tęsknią za Wiesiem - przypominamy go na zdjęciach.