Według gdańskiego sądu toruński ZUS utrudniał przedsiębiorcom skorzystanie z abolicji

Pan Henryk prowadził w Toruniu usługi zduńskie i kominiarskie. Wpadł w tarapaty finansowe i ucieszył się, gdy państwo wyciągnęło do niego rękę w postaci ustawy abolicyjnej. Umożliwiała ona umorzenie zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy z lat 1999-2009.
[break]
Warunkiem umorzenia było spłacenie w ciągu 12 miesięcy innych zaległości wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na przykład składek za pracowników. Stosując ustawę abolicyjną, urzędnicy powinni byli wydawać każdemu dwie decyzje. Pierwszą o warunkach umorzenia, z podanymi kwotami do zapłacenia. Drugą - o umorzeniu lub odmowie. A co zrobił ZUS w Toruniu w sprawie pana Henryka?
- Wydał mu tylko jedną decyzję, warunkową, w której nie określił kwot do spłaty. Dopiero Sąd Apelacyjny w Gdańsku przyznał rację mojemu klientowi i wytknął ZUS-owi, że takie postępowanie jest niezgodne z ustawą i wyraźnie utrudnia skorzystanie z abolicji - mówi adwokat Aleksandra Chołub, która z urzędu reprezentowała zduna.

Wyrok zapadł 10 grudnia 2014 r., a opublikowany został pod koniec stycznia. Nakazuje urzędnikom zająć się sprawą zduna już poprawnie. Jest pierwszym takim wyrokiem w kraju. Co na to ZUS? Rzeczniczka Bożena Wankiewicz przyznaje, że (uwaga!) wszystkie decyzje o warunkach umorzenia, a było ich ponad 2 tysiące, zakład wydawał bez podania kwot. Czyli w sposób uznany przez sąd za niezgodny z prawem.
Ilu osobom ostatecznie, z grona 2227, urzędnicy umorzyli zaległości? ZUS nam tego nie podał. Wyliczył tylko, że wydał łącznie 1432 decyzje o: umorzeniu zaległości, umorzeniu częściowym i odmowie umorzenia. Stwierdził też, że nie zna liczby tych, którzy w osobnych pismach domagali się wyliczenia im kwot do spłaty.