W styczniu, na łamach „Nowości” staramy się zwracać uwagę na to, co dobre, bo toruńskie. Na tej liście nie mogło zabraknąć wodociągów, które mają bogate tradycje, sięgające jeszcze średniowiecza. Pod tym względem nasze miasto może zaimponować wielu w Europie. Tradycje te wciąż jednak nie są tak dobrze znane, jak powinny, choć budzą spore zainteresowanie. Przekonaliśmy się o tym kilka razy, ponieważ niedzielna wyprawa, zorganizowana w ramach WOŚP, była już naszą trzecią wizytą w starej stacji na Bielanach. Poprzednie cieszyły się wielkim powodzeniem, mimo to ceglaną wieżę ciśnień zwiedziło wczoraj jakieś 70 osób. Do skarbonki wolontariuszy WOŚP z III LO, z którymi orkiestrowe zwiedzanie zorganizowaliśmy już po raz trzeci, wpadło w sumie 251 złotych i 71 groszy. Bardzo dziękujemy!
[break]
Wolontariusze wrócili z Bielan z pokaźnie wypchaną puszką, uczestnicy wyprawy wynieśli natomiast głowy pełne wrażeń. Zwiedzanie Muzeum Inżynierii Komunalnej zaczęliśmy od uszczelnianych dziegciem średniowiecznych rur, jakimi do miasta spływała woda z ujęcia w dawnej fosie, u wylotu obecnej ulicy Kopernika, a skończyliśmy na górce w przylegającym do stacji pomp parku, skąd w latach 60. XX w. mieszkańcy okolic obrzucali kamieniami milicjantów próbujących zająć sąsiedni klasztor.
Po kolei jednak. Choć źródło toruńskich wodociągów bije w średniowieczu, woda z Bielan popłynęła do miasta w czasach nowożytnych.
- Miało to związek m.in. z budową w XVII wieku fortyfikacji bastionowych - mówi Adam Kowalkowski, nasz przewodnik, chodząca encyklopedia Torunia. - Rurociąg przecinał te fortyfikacje w miejscu obecnego placu Teatralnego, gdzie znajdował się barbakan i Brama Chełmińska.
Płynąca nim woda była bardzo dobra, położone poza wałami ujęcie miało jednak istotny minus, oblegające toruńską twierdzę wojska mogły łatwo pozbawić obrońców wody. Wykorzystali to Szwedzi, którzy wodociąg zniszczyli tak skutecznie, że nie opłacało się go już remontować. Jego resztki zostały odkryte m.in. pod koniec lat 80. podczas budowy kolektora na Bielanach.
- Torunianie zbudowali dodatkowe ujęcie, na Mokrem - mówi Adam Kowalkowski. - Nie wiadomo, gdzie się ono dokładnie znajdowało, najprawdopodobniej w okolicy obecnej ul. Głowackiego. Pamiątką po nim była dawna nazwa ulicy PCK, która jeszcze po wojnie nosiła miano Wodnej.
Smak wody z Mokrego budził jednak sporo zastrzeżeń, zatem w XIX stuleciu nasi przodkowie ponownie zainteresowali się Bielanami, budując tam ujęcie, które można podziwiać do dziś. Uczestnicy naszej wycieczki zwiedzili zatem wiele jego zakamarków, przechodząc przez zawieszony na wieży ogromny nitowany zbiornik. Swoją rolę pełnił on przez niemal sto lat i nigdy nie przeciekał.
Tu skończymy naszą relację, by nie pozbawiać przyjemności tych, którzy jeszcze stacji na Bielanach nie zwiedzali.
WARTO WIEDZIEĆ
Rok i dwa lata temu pod sztandarem WOŚP za każdym razem organizowaliśmy po dwie wycieczki. Tym razem miało być podobnie, na cel wzięliśmy również Polmos, jednak mimo trwającej kilka tygodni wymiany korespondencji z władzami zakładu, jego bramy się przed nami nie otworzyły.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
