To nie żart. Adam Marszelewski zaprasza 1 kwietnia na zwiedzanie Podgórza

Zobacz także: Toruń. Wykopaliska archeologiczne przy Bramie Klasztornej

W pierwszych dekadach XX wieku Toruń i jego okolice rozwijały się bardzo dynamicznie. Pieniądze krążyły, mury pięły się do góry, zmieniały się również granice. Zdarzało się jednak, że ten obieg i zmiany nie szły ze sobą w parze. Na budowę gazowni i wodociągów na przykład, gmina Mokre wydała w 1902 roku kilkaset tysięcy marek. Budowa wieży ciśnień rozpoczęła się z wielką pompą, gazowni również. Rok później ulice Mokrego oświetlały latarnie gazowe, z kranów i hydrantów lała się woda, a 1 kwietnia 1906 roku gmina została przyłączona do Torunia.

W marcu A. D. 1906, czyli miesiąc przed tym gdy Toruń wchłonął Mokre, rada położonego na lewym brzegu Wisły miasta Podgórza podjęła decyzję o budowie nowego ratusza. W lipcu 1907 roku gmach był już gotowy.

„Nowy ratusz, którego budowa kosztowała około sto tysięcy marek w 4-5 tygodniach będzie zupełnie ukończony - donosiła „Gazeta Toruńska”. - Obecnie wykonują prace malarskie”.

Wybudowany i wymalowany gmach oficjalnie otworzył swoje podwoje dwa miesiące później.

„Nowy Ratusz jest już w użytku. W westybulu ratusza, nad wejściem do biur, wisi tablica wotywna, gdzie wyryto złotymi literami „Wybudowano 1906-1907 za burmistrza Kühnbauma - informowała na początku września 1907 roku toruńska "Die Presse". - Za projekt i przebieg prac: mistrz budowlany Richard Ruhr z Torunia. Prowadzenie robót: mistrz budowlany Julian Wykrzykowski z Podgórza. Landrat powiatu toruńskiego Dr. Meister. Magistrat: Burmistrz Oskar Kühnbaum, Ławnicy: Cornelius Bartel, Gustav Prochnow. Przedstawiciele gminy: Walter Bergau, Emil Hahn, Dr. H. Horst, Rudolf Meyer, Ernst Nicolai, Ernst Thomas”.

Ostatecznie budowa pogórskiego ratusza pochłonęła niecałe 92 tysiące marek. W tym samym czasie, gdy prasa donosiła o prowadzonych tam pracach wykończeniowych, w "Gazecie Toruńskiej" pojawiła się również taka informacja:

„W sprawie połączenia Podgórza z Toruniem zwiedził w tych dniach radca miejski Falkenberg z Torunia kilku tutejszych radnych. Ogólnie mieszkańcy Podgórza na przyłączenie do Torunia zapatrują się przychylnie”.

Przymiarki do przyłączenia Podgórza zamieszkanego wtedy przez nieco ponad trzy tysiące mieszkańców rozpoczęły się jednak wcześniej. Pomimo tego ratusz służył władzom podtoruńskiej miejscowości 31 lat, przyłączeniowe przymiarki zakończyły się sukcesem w 1938 roku.

„W Dzienniku Ustaw Rzplitej Polskiej nr 29 z 16 bm. ukazał się tekst ustawy z dnia 8 kwietnia 1937 roku o zniesieniu miasta Podgórza i włączeniu go do Torunia - poinformowało „Słowo Pomorskie” 23 kwietnia 1937 roku. - Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1938 roku. Wykonanie ustawy powierzone zostało Ministrowi Spraw Wewnętrznych, którego rozporządzenie ustali konkretny plan zjednoczenia obu miast”.

Jak widać, poważne decyzje dotyczące przesunięcia granic Torunia, wchodziły kiedyś w życie w prima aprilis. Z tej okazji, jak najbardziej poważnie, Adam Marszelewski organizuje zwiedzanie Podgórza.

"Podczas naszej dwóch godzin wycieczki po Podgórzu zobaczymy dawny ratusz, słynną wieżę ciśnień na Kluczykach, dawną kostnicę i wiele innych miejsc - zaprasza toruński przewodnik. - Porozmawiamy o browarze, o dawnych mieszkańcach Podgórza, oraz o bardzo bogatej historii tego miejsca".

Wycieczka jest darmowa, jednak będzie na niej skarbonka. Kto chce, będzie mógł do niej wrzucić ile uznają za stosowne. Dochód zostanie w całości przekazany Ośrodkowi Rehabilitacji Zwierząt "Azyl dla Jeży" w Solcu Kujawskim, zasili fundusz budowy ambulatorium dla jeży. Zwiedzanie rozpocznie się 1 kwietnia o godz. 11. Miejsce zbiórki wskaże Adam Marszelewski, który prosi wszystkich zainteresowanych o wcześniejszy telefon (nr 661 873 898) i zapisanie się na listę uczestników.