99 rocznica powrotu Torunia do Polski. Program uroczystości z okazji rocznicy 18 stycznia 1920 roku. W Toruniu wiele uroczystości

Tegoroczne uroczystości rozpoczną się od złożenia kwiatów przez przedstawicieli władz miasta na grobie Otto Steinborna na cmentarzu św. Jerzego - burmistrza Torunia, który 18 stycznia 1920 r. powitał w mieście polskie wojsko. Kwiaty zostaną złożone również pod pomnikiem Stefana Łaszewskiego pierwszego w historii wojewody pomorskiego oraz pod pomnikiem dowódcy wojsk wyzwalających Toruń - gen. Józefa Hallera, który przybył do miasta trzy dni po swoich żołnierzach tj. 21 stycznia.

99 rocznica powrotu Torunia do Polski. Program uroczystości

Kulminacją obchodów 99. rocznicy przyłączenia Torunia do macierzy będzie odsłonięcie o godz. 15 na budynku Urzędu Miasta przy Wałach gen. Sikorskiego specjalnego zegara okolicznościowego. Jego zadaniem będzie odliczanie czasu, który pozostał do setnej rocznicy powrotu Torunia do Polski. Warto dodać, że w dzisiejszych uroczystościach weźmie udział m.in. Marek Skrzyński - wnuk generała Stanisława Skrzyńskiego. Nadmieńmy, że to właśnie jednostki Dywizji Pomorskiej pod dowództwem wtedy jeszcze - pułkownika Skrzyńskiego wkraczały uroczyście w 1920 r. do udekorowanego polskimi flagami Torunia.

Zobacz też:

Program miejskich uroczystości przewiduje ponadto dziś o godz. 16 przemarsz wojsk przez Rynek Staromiejski, gdzie tradycyjnie żołnierze złożą meldunek wojskowy, nastąpi odegranie hymnu Polski i podniesienie biało-czerwonej flagi. Natomiast Bractwo Kurkowe zadba o honorowy salut z armatki. Pół godziny później w Dworze Artusa przewidziano rozdanie nagród w konkursie plastycznym „Niepodległość - Wolność - Rozwój. Pocztówka z podróży do międzywojennego Torunia”. W czasie wydarzenia zorganizowanego przez toruński Młodzieżowy Dom Kultury nie zabraknie koncertu pieśni patriotycznych.

18 stycznia 1920. Jak witano wolność?

Symbolem powrotu Torunia do niepodległej Polski w 1920 r. są zdjęcia wojsk generała Hallera maszerujących przez starówkę. Faktycznie jednak wolność zawitała najpierw na Dworzec Główny i do znajdującego się po sąsiedzku samodzielnego jeszcze wtedy Podgórza.

Na Podgórzu pierwsze oddziały polskie pojawiły się 18 stycznia koło godz. 14, zajęły też Dworzec Główny, gdzie zostały powitane przez starostę toruńskiego Adama Czarlińskiego.

Z dworca na prawy brzeg Wisły wyruszyły najpierw dwa polskie pociągi pancerne „Boruta” i „Wilk”, które miały m.in. sprawdzić, czy na toruńskim moście nie ma żadnych wybuchowych niespodzianek. Nie było ich. Wojska niemieckie opuściły miasto już wcześniej, jako ostatni uczynił to o godz. 8 rano oddział stacjonujący w koszarach na Rudaku. W bardzo spektakularny sposób pożegnali się z Toruniem dwaj niemieccy lotnicy, którzy przelecieli swoim samolotem pod mostem, co zostało uwiecznione przez stojącego przy barierze fotografa.

Zobacz również:

Toruń miał się stać miastem polskim 18 stycznia, ale przygotowywał się do tego już wcześniej, czemu urzędujące jeszcze władze niemieckie nie przeszkadzały. W nocy z 17 na 18 stycznia zmobilizowani przez Helenę Steinbornową młodzi ludzie pousuwali niemieckie afisze, pozaklejali niemieckie tablice z nazwami ulic, zasłaniając je prowizorycznymi tabliczkami z nazwami polskimi. W mieście pojawiły się polskie flagi i bramy triumfalne. Jednostki Dywizji Pomorskiej pułkownika Stanisława Skrzyńskiego wkraczały więc do miasta pięknie udekorowanego. W imieniu polskich mieszkańców Torunia wojskowych powitał przed Dworcem Miejskim dr Otton Steinbron, następnie owacyjnie witane oddziały pomaszerowały obecną ul. Piastowską, przez pl. Świętej Katarzyny, ul. Świętej Katarzyny, Królowej Jadwigi, Szeroką, na Rynek Staromiejski. W ratuszu czekali już przedstawiciele niemieckich władz miasta: nadburmistrz Arnold Hasse, jego zastępca Willy Stachowitz oraz przewodniczący Rady Miasta Heinrich Wartmann. Niemieccy gospodarze nie kryli żalu z powodu zmiany władzy, zachowali jednak klasę i spokój, zobowiązując swoich rodaków do tego samego.

Tak po 10 latach te wydarzenia wspominał gen. Józef Haller:. „Przemówiłem do wojska i tysiącznych rzez ludności z balkonu Ratusza, a gdy skończyłem, rozległy się niemilknące wiwaty na cześć Najjaśniejszej Rzeczypospolitej przy dźwiękach hymnu „Jeszcze Polska nie zginęła”.

NowosciTorun