Ceny wzrosły, koszt wzrósł

Po publikacjach artykułów dotyczących budowy sali koncertowej na Jordankach otrzymaliśmy wyjaśnienia rzeczniczki prasowej prezydenta Torunia.

<!** Image 2 align=right alt="Image 186707" >W nawiązaniu do artykułu „Kto kręci z nową salą?” oraz listu „Pomnik architekta czy obiekt użyteczności publicznej” („Nowości”, 3.03.2012 r. oraz 8.03.2012 r.), wyjaśniam kwestie, które zostały przedstawione niezgodnie ze stanem faktycznym i mogą wprowadzić w błąd opinię publiczną.

Niesłuszne jest stwierdzenie inżyniera Jerzego Gumińskiego, że w przypadku projektu sali na Jordankach [cyt.] „nie ma mowy o poszerzeniu funkcji teatralnej”, a tym samym z tego powodu nie mógł wzrosnąć koszt budowy obiektu. W sprawie funkcji sali na Jordankach odbyło się wiele spotkań. Uczestniczyli w nich przedstawiciele opiniotwórczych środowisk kultury, eksperci zaangażowani w ocenę projektu, przedstawiciele Urzędu Miasta i Urzędu Marszałkowskiego. Po przedstawieniu do oceny pierwszego projektu budowlanego, na spotkaniach, które odbyły się 11.02.2010 r. w Urzędzie Marszałkowskim oraz 6.03.2010 r. w Urzędzie Miasta, zarówno eksperci, jak i przedstawiciele środowisk wnieśli uwagi dotyczące m.in. konieczności powiększenia sceny wraz z zapleczem, dodania garderób dla przyjezdnych zespołów, zwiększenia powierzchni magazynów i pomieszczeń technicznych. Zgłoszono także potrzebę kolejnego doposażenia obiektu, w tym konieczność zamontowania pięciu dwupoziomowych zapadni scenicznych, zwiększenia urządzeń mechanizacji górnej obu scen, dodania piętra na cele administracyjne, obniżenia poziomu posadowienia obiektu oraz zastosowania mechanizmów do składania widowni. Wprowadzenie tych zmian miało na celu poszerzenie przede wszystkim funkcji teatralnej obiektu. Na spotkaniu 6.03.2010 r. ekspert Urzędu Marszałkowskiego p. J. Gumiński potwierdził, że projekt autorstwa Pana Menisa stanowi atrakcyjną propozycję inwestycyjną, ale w celu możliwości organizowania w obiekcie wydarzeń teatralnych i operowych konieczne jest wprowadzenie istotnych zmian w dokumentacji, w tym wymienionych powyżej. Od tego momentu stało się oczywiste, że zmiany zakresu funkcji obiektu, zmierzające w dobrym kierunku i potrzebne, w konsekwencji spowodują nieuchronny wzrost kosztów budowy sali.

<!** reklama>Zmiany w dokumentacji, spowodowane poszerzeniem m.in. teatralnej i operowej funkcji obiektu, zostały wprowadzone, a liczby pokazują wyraźnie, dlaczego koszty budowy sali wzrosły. W pierwszym projekcie budowlanym powierzchnia całkowita obiektu miała wynosić 17 360 mkw., a kubatura ok. 110 000 m sześc. W projekcie budowlanym zamiennym powierzchnia całkowita, po wyżej wymienionych poszerzeniach, uległa zwiększeniu do ok. 22 000 mkw., a kubatura do 158 000 m sześc. W efekcie powierzchnia całkowita wzrosła więc o ok. 37 procent, a kubatura – blisko o 50 procent.

Według kosztorysów inwestorskich (po ich weryfikacji, ale jeszcze przed ustaleniem ostatecznych kosztów w ramach przetargu), zwiększenie powierzchni oraz kubatury spowodowało wzrost zakładanych początkowo kosztów o około 42 mln zł. Zmiany te oznaczają również wzrost szacunkowych kosztów wyposażenia sceniczno-estradowego. Ponadto należy mieć na uwadze, że od roku 2009 do dnia dzisiejszego nastąpił wzrost cen materiałów i usług budowlanych, np. z powodu wyższych cen paliwa czy 23 procent stawki podatku VAT.

Niezgodne ze stanem faktycznym są także wypowiedzi Pani Przewodniczącej Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Torunia, radnej Krystyny Dowgiałło, która stwierdza, że [cyt.] „fiszka, która ściśle definiowała teatralne funkcje dla marszałka, dziwnym trafem zagubiła się później w magistracie”. Dokument ten nie definiował „ściśle”, gdyż mówił o funkcji teatralnej w sposób ogólny, odnosząc się jedynie do parametrów sceny. Ponadto nie zginął, znajduje się w Urzędzie Miasta, w jednostce odpowiadającej merytorycznie za pozyskiwanie środków unijnych.

Aleksandra Iżycka
rzecznik prasowy
Prezydenta Miasta Torunia