Ksiądz puka do drzwi. Ilu wiernych przyjmie w tym roku kolędę?

Na wyznania o trudach kolędowania nie sposób księży namówić. Trzeba czytać między wierszami. W parafii pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła na toruńskiej starówce kolęduje czterech księży, przed nimi sporo pracy. Do wiernych na starówce i Jakubskim Przedmieściu będą pukać do 23 stycznia.
[break]
- Idziemy z błogosławieństwem, na cały nowy rok, gościmy tam, gdzie jesteśmy mile widziani - podkreśla ksiądz Wojciech Kiedrowicz, proboszcz parafii.
Kto otwiera księdzu drzwi?
Scenariusz wizyty zawsze jest ten sam - rozpoczyna się od pozdrowienia, jest modlitwa, błogosławieństwo dla rodziny, a potem chwila czasu na rozmowę. Wówczas widać najbardziej to skrępowanie. Po obu stronach. Gdy zdenerwowania nie udaje się przełamać, do tego domownicy cedzą słowa, nie ma co przeciągać wizyty.
Ale księża z duszpasterskich wizyt nie rezygnują. Z odległości nawy trudno dostrzec, z czym ludzie się borykają. To właśnie dzięki wizycie można zobaczyć nie tylko to, kim są parafianie, ale przede wszystkim realia życia rodzin, ich potrzeby, trudności, wyzwania, przed jakimi stoją.
- U mnie w domu zawsze się przyjmowało, nie wyobrażam sobie nie otworzyć drzwi księdzu - mówi pani Joanna z ulicy Gagarina, ale - jak przyznaje - taka wizyta zawsze budzi w niej lekkie zdenerwowanie.
- Goszczę tak naprawdę obcego człowieka, bo skąd niby mam znać księdza? Podczas mszy widzę przede wszystkim kapłana - przyznaje i mimowolnie stawia pytanie o kondycję więzi i wspólnot parafialnych.
Z perspektywy księży wizyta w domu to najlepsza okazja, żeby nie tylko porozmawiać o bolączkach mieszkańców oraz parafii - jej planach, zadaniach i wyzwaniach, ale - jeśli widać wolę współpracy - zachęcić do włączania się w życie wspólnoty. Często się to udaje.
Koperta, drażliwy temat
Wśród duszpasterzy panuje pogląd, że kwestia datków została zdemonizowana.
- Przecież nie o pieniądze podczas wizyty chodzi - denerwuje się jeden z toruńskich księży, inny nie ukrywa, że gdy otrzymuje kopertę skrępowanie, które zdołał pokonać, znów się pojawia.
W parafii św. Jakuba proboszcz zawsze określa, na co konkretnie przeznaczy pieniądze zebrane podczas kolędy - w tym roku na renowację wnętrza zabytkowej świątyni, jednej z najstarszych i najpiękniejszych w Toruniu.
Ksiądz Andrzej Ziegert, proboszcz parafii pw. Błogosławionej Marii Karłowskiej na Skarpie przyznaje, że nie wyobraża sobie duszpasterstwa bez wizyt u parafian.
- Podczas tych krótkich spotkań jak w soczewce widać problemy ludzi: bezrobocie, poważne choroby, śmierć bliskich w rodzinie. - Gdy widzę, że w domu bieda aż piszczy, daję sygnał do parafialnego Caritasu - bo jak mówi, wizyty w domach to też pomoc, bardzo konkretna.
Ilu mieszkańców toruńskich parafii przyjmuje kolędę, nie wiadomo. Kuria takich statystyk nie prowadzi. Trzeba dzwonić do każdej parafii z osobna. Na Skarpie kolędę przyjmuje 80 procent parafian.
- Pozostałe 20 procent to mieszkania wynajmowane, albo puste, z których wierni wyjechali za pracą - jak szacuje proboszcz ze Skarpy parafialne statystyki nie odbiegają od średniej toruńskiej, a liczby przyjmujących kolędę na Skarpie od lat się nie zmienia. Jak będzie w tym roku, ksiądz Ziegert przekona się, gdy 3 stycznia wyruszy na spotkanie ze swoimi parafianami.