Magister spod strzechy

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/budniewska_lucyna.jpg" >Bardzo dobrze, że pewne zjawiska się zdemokratyzowały. Prawie każdy może dzisiaj kupić samochód, prawie każdego stać na wycieczkę do Egiptu i prawie każdy maturzysta może iść na studia. Ale też w związku z tym jest coraz więcej wypadków na drogach powodowanych przez nietrzeźwych albo niesprawnych umysłowo, obraz Polaka za granicą to nie tylko papież Jan Paweł II i Lech Wałęsa, ale i typowy rodzimy wczasowicz, a absolwent studiów wyższych to niekoniecznie inteligent.

<!** reklama>W nie tak znowu dawnych czasach, gdy na elitarnych kierunkach o miejsce na studiach walczyło 10 osób, a na roku było kilkunastu słuchaczy, dyplom magistra był rzeczywiście nobilitacją. Intelektualną nobilitacją bywał sam kontakt z wykładowcami akademickimi. Znanymi w swojej dziedzinie autorytetami, autorami dyskutowanych książek, prowadzącymi znaczące dla rozwoju nauki badania. Nie wszyscy tacy byli, ale tacy właśnie nadawali ton uniwersyteckiemu życiu. To naturalne, że im więcej uczelni, im więcej studentów, tym trudniej o wybitnych naukowców na każdym kierunku. Wykładowcy pracując coraz więcej, mają mniej czasu na indywidualny kontakt ze studentami, a zamiast relacji uczeń-mistrz, nauczyciel akademicki staje naprzeciwko anonimowego tłumu.

Z roku na rok coraz więcej Polaków ma wyższe wykształcenie, ale gorzej z jakością. Dyplom powinien być poparty umiejętnościami, solidną wiedzą. Absolwent dobrego kierunku na uznanej uczelni, gdzie miał szansę uczyć się od najlepszych, z pewnością sobie w życiu poradzi. Ten, który ma tylko papierek, może trafić do pośredniaka albo na kasę w hipermarkecie. Dlatego warto pytać o warunki i poziom nauczania. To klucz do zawodowej przyszłości.