Na czym jeździ łaska

<!** Image 1 align=left alt="Image 11793" >Prezydent Kwaśniewski zabiera się za ułaskawienie Sławomira Sikory - pierwowzoru jednego z bohaterów filmu „Dług”. Można powiedzieć, że ludowemu pojęciu sprawiedliwości staje się zadość. Kto oglądał film Krzysztofa Krauzego, pewnie miał łzy pod powiekami. Bynajmniej nie ze współczucia dla okrutnego gangstera, który szantażował dwóch sympatycznych biznesmenów, aż w końcu został przez nich zabity i pozbawiony głowy. To, że film trochę podkolorował sympatyczność biznesmenów i bezwzględność gangstera, nie ma większego znaczenia. W ludowym rozumieniu sprawiedliwości biznesmeni mieli rację i otrzymali od widzów rozgrzeszenie.

Gest Aleksandra Kwaśniewskiego zasługuje więc na miano czynu szlachetnego i humanitarnego. Jego okoliczności jednak psują nieco taki obraz. Po pierwsze, Sikora, z niewielkimi przerwami, przesiedział za kratami dziesięć lat, czyli dokładnie tyle, ile Kwaśniewski spędził w Pałacu Prezydenckim. Dlaczego zatem łaska przychodzi tak późno? Po drugie, na kilka dni przed tym, jak ogłoszono wszczęcie procedury ułaskawienia, rzecznik PiS, Adam Bielan, zapowiedział, że jeśli Kwaśniewski nie ułaskawi Sikory, to wkrótce uczyni to Lech Kaczyński. Można więc odnieść wrażenie, że tą zapowiedzią urzędujący jeszcze prezydent został lekko przyciśniety do muru.

Po trzecie wreszcie, i chyba najważniejsze, wieść o ułaskawieniu Sikory pojawia się zaraz po burzy, jaką w politycznym świecie wywołała decyzja prezydenta Kwaśniewskiego o ułaskawieniu Sobotki. Trudno w tej sytuacji uwierzyć, że zbieżność obu faktów jest przypadkowa - że łaska dla Sikory nie miała na celu osłabienia złego wydźwięku łaski dla byłego prominenta SLD.