Płynny Ludwik

<!** Image align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >Żelazny Ludwik wraca. Masa dyżurnych komentatorów, tych kibicujących PiS-owi i tych z alergią na partię braci, dawno postawiła na nim krzyżyk. Niektórzy nawet psychologizowali. Tłumaczyli, że Ludwik Dorn całe życie marzył o ministerstwie policji i nigdy nie pogodzi się z odebraniem mu MSWiA. Inni przekonywali, że wyeliminowanie „trzeciego bliźniaka” mieści się w politycznej logice Jarosława Kaczyńskiego, który mając na głowie rząd, trudne decyzje dyplomatyczne, rozbrykanych koalicjantów oraz masę innych zmartwień, musi być absolutnie pewien własnego zaplecza partyjnego. I dlatego po upupieniu popularnego Marcinkiewicza musiał zmarginalizować Dorna, wprawdzie mało popularnego, ale cieszącego się autorytetem w partii.

Tymczasem Ludwik Dorn zostaje w rządzie. Jarosław Kaczyński nie szczędził mu wczoraj pochwał. Tłumaczył, że wicepremier będzie miał szerokie kompetencje w tym, przewodniczenie kolegium ds. służb specjalnych, co w pisowskiej wizji polityki jest demonstracją zaufania szefa rządu do swego zastępcy. A propos zastępcy, to premier Kaczyński podkreśla, że Dorn będzie realnym zastępcą premiera, co przy okazji pokazało, ile tak naprawdę warte są wicepremierowskie tytuły Giertycha i Leppera. Zresztą, to akurat dobra wiadomość, bo im mniej mają oni władzy, tym lepiej.

Pozostaje jednak pytanie o realną pozycję polityczną Dorna. Bo na razie wydaje się ona cokolwiek płynna. Czy Kaczyński odzyskał do niego zaufanie, czy chce go mieć przy sobie, żeby go lepiej kontrolować? Czy może chce go w rządzie, żeby z kolei minister Ziobro nie urósł za wysoko?