"žNowości" sprawdzają, co dzieje się z odpadami od momentu wyrzucenia ich do kosza

<!** Image 3 align=none alt="Image 220926" sub="Fot. Sławomir Kowalski">

Koszty prowadzenia sortowni i kompostowni śmieci obsługującej ćwierć miliona osób sięgają rocznie nawet kilkunastu mln zł. Zysk? Nawet 10-krotnie mniejszy, ale przecież w ekologii nie chodzi o ekonomię.

Statystyki pokazują, że do segregowania odpadów przykładamy się coraz bardziej, a to przekłada się na coraz więcej pracy Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych w Toruniu.

<!** reklama>

Funkcjonujący on od 2009 roku zakład kosztował 15 mln euro i pełni dziś funkcję Regionalnej Instalacji Przetwarzania Odpadów Komunalnych. Rocznie przechodzi przez niego 70 tys. ton odpadów z kilku gmin. Aby zająć się górami śmieci w zakładzie pracuje na trzy zmiany oddział składający się z blisko 100 osób. Czym się zajmują?

ZUOK to w dużym uproszczeniu wielkie sito, które rozdziela odpady na te do ponownego użycia i te, które nadają się wyłącznie do składowania - tzw. balast. Aby rozdzielić te dwie podstawowe frakcje zawartość śmieciarek trafia najpierw do maszyny, która rozrywa worki na śmieci, a następnie do kabiny wstępnego sortowania. Są tam wyławiane największe odpady, głównie meble i inne artykuły gospodarstwa domowego. Kolejnym etapem selekcji jest przepuszczanie śmieci przez sita o 4 różnych średnicach, obracających się w bębnie. Uzyskane w ten sposób śmieci wędrują taśmociągiem do położonej kilka metrów nad ziemią linii sortowniczej. W jej pomieszczeniu znajdują się dwie linie, przy których pracuje po 5 pracowników.

- Ich zadaniem jest wyłapanie śmieci z 4 frakcji: PET niebieski, biały oraz gazety i folie - mówi Piotr Rozwadowski, prezes MPO. - Ląduję one do oddzielnych boksów znajdujących się pod sortownią.

Jednym z zagrożeń czyhających na linii są m.in. igły oraz inne ostre przedmioty mogące zranić ekipę sortującą. Ta praca ma jednak także mniej niebezpieczną stronę, bo w śmieciach lądują nierzadko zaskakujące przedmioty. - Zdarza się, że pracownicy znajdują np. dokumenty czy klucze, choć lista jest nieskończenie długa - mówi Aleksandra Organiak, kierownik ZUOK. - Bywało także, że właściciele zguby przyjeżdżali za śmieciarką chcąc odnaleźć swoje rzeczy. Widząc jednak górę 10 ton śmieci szybko rezygnowali.

Tak posegregowane śmieci są następnie zgniatane przez specjalną prasę do postaci niewielkiego sześcianu, który łatwo składować i przewozić. Dzięki temu odpady stają się produktem, na którym zarabia MPO. Podobnie jest ze śmieciami organicznymi. Po ich wstępnym sortowaniu resztki żywności i roślin trafiają do 5 zautomatyzowanych boksów. Ich zawartość fermentuje przez 2 tygodnie. Podobne procesy zachodzą w nowej części kompostowni. Lekka, pokryta materiałem przypominającym gore-tex konstrukcja służy do produkcji Torhumu - toruńskiego humusu, który poprawia właściwości gleby. Mniej finezyjnym produktem śmieciowym jest gruz, rozdrabniany do różnej wielkości kawałków w zakładowych kruszarkach. Co dzieje się jednak z tym, co nie nadaje się do powtórnego użycia?

- Trafia na składowisko. Po uruchomieniu spalarni także te śmieci zamienią się jednak w „opał”. Na razie wysypisko wypełnione jest 3 warstwami i ma 6 metrów wysokości. Stamtąd udaje się pozyskiwać metan - 150 m sześc. na godzinę. Nie ma obaw o bezpieczeństwo - wysypisko i teren zakładu są uszczelnione i monitorowane, a wszelkie płyny, zanim trafią do oczyszczalni ścieków, są wstępnie filtrowane. Gaz uzyskujemy też ze starego składowiska - mówi Piotr Rozwadowski.